(51) و اگر بادی بفرستیم (گرم و سوزان) آنگاه آن (کشتزارها) را زرد شده ببینند، (مأیوس شده، و) پس از آن ناسپاس می شوند.

(52) پس (ای پیامبر!) تو نمی توانی (سخنت را) به (گوش) مردگان بشنوانی، و نمی توانی کران را هنگامی که پشت کنان روی می گردانند؛ سخن (و ندای خود را) بشنوانی.

(53) و تو نمی توانی کوران را از گمراهی شان (باز گردانی و) هدایت کنی، تو تنها می توانی (سخن خود را) به کسانی بشنوانی که به آیات ما ایمان دارند، پس آنها (در برابر حق) تسلیم شدگان هستند.

(54) الله همان کسی است که شما راناتوان آفرید، سپس بعد از ناتوانی، قوت بخشید، و آنگاه بعد از قوت ناتوانی و پیری قرار داد، هرچه بخواهد می آفریند، و او دانای تواناست.

(55) و روزی که قیامت بر پا شود، مجرمان سوگند یاد می کنند که جز ساعتی (در دنیا) درنگ نکردند! (آری) این گونه (از حقیقت و راه حق) باز گردانده می شوند.

(56) و کسانی که دانش و ایمان داده شده اند، گویند: «به راستی شما به فرمان کتاب خدا (لوح محفوظ) تا روز رستاخیز درنگ کردید، پس این روز رستاخیز است، لیکن شما نمی دانستید».

(57) پس آن روز کسانی که ستم کردند؛ عذر خواهی شان سودی ندارد و به آنان مهلت (توبه) داده نخواهد شد.

(58) به راستی برای مردم در این قرآن از هر گونه مثلی آوردیم، و اگر نشانه ای برای آنان بیاوری، البته کسانی که کافر شدند، گویند:«شما جز بیهوده گویان نیستید».

(59) این گونه خداوند بر دلهای کسانی که نمی دانند، مهر می نهد.

(60) پس (ای پیامبر گرامی !) صبر پیشه کن، بی گمان وعده ی خدا حق است، و هرگز کسانی که یقین ندارند تو را سبکسر نگردانند.