(80) (ای پیامبر) برای آنها آمرزش بخواه یا برای شان آمرزش نخواه, اگر هفتاد بار برای آنها آمرزش بخواهی, هرگز خداوند آنها را نمی آمرزد, این بدان سبب است که آنها به خدا وپیامبرش کافر شدند, وخداوند گروه فاسقان را هدایت نمی کند.
(81) واپس ماندگان (از غزوۀ تبوک) از نشستن خود بعد از (مخالفت با) رسول خدا, خوشحال شدند، وکراهت داشتند که با اموال خود, وجانهای خود, در راه خدا جهاد کنند, و(به یکدیگر) گفتند: «در این گرما, (برای جهاد) بیرون نروید», (ای پیامبر! به آنان) بگو: «آتش جهنم (از این) گرمتراست» اگر در می یافتند.
(82) پس آنها باید کمتر بخندند, وبسیار گریه کنند, (این) جزای آنچه که انجام می دادند.
(83) پس اگر خداوند تو را به سوی گروهی از آنها باز گرداند, واز تو اجازۀ خروج (برای جهاد) خواستند, پس بگو: «هرگز با من خارج نخواهید شد, وهرگز همراه من, با هیچ دشمنی نخواهید جنگید, زیرا شما نخستین بار به نشستن (و کناره گیری) راضی شدید, پس با پس ماندگان بمانید».
(84) وهرگز بر هیچ یک از آنها که مرده است, نماز نخوان, وبر (کنار) قبرش نایست, بی گمان آنها به خدا ورسولش کافر شدند, ودر حالی که فاسق (ونافرمان) بودند؛ مردند.
(85) و(فزونی) اموال شان واولادشان, تو را شگفت زده نکند, زیرا خداوند می خواهد به (وسیلۀ) آن, آنها را در زندگی دنیا عذاب کند, ودر حالی که کافراند؛جانشان بر آید.
(86) وهنگامی که سوره ای نازل شود که به خدا ایمان آورید, وهمراه پیامبرش جهاد کنید, توانگرانشان از تو اجازه می خواهند, وگویند: « بگذار ما با خانه نشینان (که معذورند) باشیم».