(23) و شفاعت نزد او سود نبخشد؛ مگر برای کسی که (او خود) برایش اجازت داده باشد، تا زمانی که اضطراب (و نگرانی) از دلهایشان بر طرف شود، گویند:«پروردگارتان چه گفت ؟» گویند :«حق را (فرمود)، و او بلند مرتبه ی بزرگ است»

(24) (ای پیامبر! به مشرکان) بگو :«چه کسی شما را از آسمانها و زمین روزی می دهد؟» (در پاسخ) بگو :«الله، و ما یا شما بر (طریق) هدایت یا در گمراهی آشکار هستیم».

(25) بگو :«شما از گناهی که ما مرتکب شده ایم ؛ باز خواست نمی شوید، و ما (نیز) از آنچه شما انجام می دهید؛ باز خواست نمی شویم».

(26) بگو :« پروردگار ما، (همه ی) ما (وشما) را گرد می آورد؛ سپس در میان ما به حق داوری می کند، و او داور داناست».

(27) بگو :«کسانی را که به عنوان شریک به او ملحق ساخته اید؛ به من نشان دهید، (هرگز) چنین نیست، بلکه او خداوند پیروزمند حکیم است.

(28) و (ای پیامبر!) ما تو را برای همه ی مردم؛ جز بشارت دهنده و بیم دهنده نفرستادیم، و لیکن بیشتر مردم نمی دانند.

(29) و می گویند :«اگر راستگویید؛ این وعده (ی قیامت) کی خواهد بود ؟!»

(30) بگو :« میعاد شما روزی خواهد بود که نه ساعتی از آن تأخیر می کنید و نه (بر آن ) پیشی می گیرید»

(31) و کسانی که کافر شدند، گفتند :« ما هرگز به این قرآن ایمان نمی آوریم و نه به آن (کتابهای) که پیش از آن بوده». (ای پیامبر!) اگر ببینی (در در روزقیامت) هنگامی که ستمکاران در پیشگاه پروردگارشان (برای حسابرسی) نگه داشته شده اند، (از حال آنها به شگفت می آیی) برخی از آنها سخن برخی دیگر را پاسخ می دهند (و هر کدام گناه خود را به گردن دیگری می اندازد) کسانی که به استضعاف کشیده شده اند، به کسانی که استکبار (و سرکشی) نمودند، گویند :«اگر شما نبودید ما قطعاً مؤمن بودیم».