الصافات   سورة  : As-Saaffaat


سورة Sura   الصافات   As-Saaffaat
فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (127) إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (128) وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (129) سَلَامٌ عَلَىٰ إِلْ يَاسِينَ (130) إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (131) إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (132) وَإِنَّ لُوطًا لَّمِنَ الْمُرْسَلِينَ (133) إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (134) إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (135) ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (136) وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِم مُّصْبِحِينَ (137) وَبِاللَّيْلِ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (138) وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (139) إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (140) فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ (141) فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ (142) فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ (143) لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (144) ۞ فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ سَقِيمٌ (145) وَأَنبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِّن يَقْطِينٍ (146) وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ (147) فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ (148) فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ (149) أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ (150) أَلَا إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ (151) وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (152) أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ (153)
الصفحة Page 451
(127) پس (آنها) او را تکذیب کردند، و یقیناً (همه) آنان (به جهنم) احضار خواهند شد.
(128) مگر بندگان مخلص خدا.
(129) و برای او در (میان) امتهای بعد (نام نیک) باقی گذاشتیم.
(130) سلام بر «ال یاسین» (= الیاس).
(131) ما این گونه نیکوکاران را پاداش می دهیم.
(132) بی گمان او از بندگان مؤمن ما بود.
(133) و یقیناً لوط از رسولان (ما) بود.
(134) هنگامی که او و خانواده اش را همگی نجات دادیم.
(135) مگر پیرزنی که از باقی ماندگان بود.
(136) سپس دیگران را هلاک کردیم.
(137) و شما (پیوسته) صبحگاهان بر (ویرانه های شهرهای) آنها می گذرید.
(138) و (همچنین) شامگاهان آیا نمی اندیشید؟!
(139) و یقیناً یونس از رسولان (ما) بود( ).
(140) هنگامی به کشتی پر (از مسافر و بار) گریخت.
(141) پس (اهل کشتی) قرعه زدند، پس (قرعه بنام او افتاد و) مغلوب شد.
(142) آنگاه ماهی (عظیمی) او را بلعید، در حالی که او سزاوار نکوهش بود.
(143) پس اگر او از تسبیح گویان نبود( ).
(144) یقیناً تا روزی که (مردم) بر انگیخته می شوند، در شکمش باقی می ماند.
(145) پس او را به سرزمین خشک (و خالی از گیاه) افکندیم، در حالی که او بیمار بود،
(146) و درخت کدویی بر (فراز) او رویاندیم (تا زیر سایه آن آرام بگیرد).
(147) و او را بسوی یکصد هزار نفر (از قومش) یا بیشتر فرستادیم.
(148) پس (آنها) ایمان آوردند، بنابراین تا مدتی آنان را (از نعمتهای زندگی) بهره مند ساختیم.
(149) پس (ای پیامبر) از آنان (= مشرکان) بپرس: آیا دختران از آن پروردگارت است، و پسران از آن آنهاست؟
(150) آیا ما فرشتگان را مؤنث آفریدیم و آنها حاضر بودند؟
(151) آگاه باش! بی گمان آنها از (روی تهمت و) دروغگوییشان است که می گویند:
(152) «خداوند (فرزندی) زاده است» و یقیناً آنها دروغگو هستند.
(153) آیا (خدا) دختران را بر پسران ترجیح داد؟
 


اتصل بنا | الملكية الفكرية DCMA | سياسة الخصوصية | Privacy Policy | قيوم المستخدم

آيــــات - القرآن الكريم


© 2022