الأنعام   سورة  : Al-An'aam


سورة Sura   الأنعام   Al-An'aam
وَقَالُوا هَٰذِهِ أَنْعَامٌ وَحَرْثٌ حِجْرٌ لَّا يَطْعَمُهَا إِلَّا مَن نَّشَاءُ بِزَعْمِهِمْ وَأَنْعَامٌ حُرِّمَتْ ظُهُورُهَا وَأَنْعَامٌ لَّا يَذْكُرُونَ اسْمَ اللَّهِ عَلَيْهَا افْتِرَاءً عَلَيْهِ ۚ سَيَجْزِيهِم بِمَا كَانُوا يَفْتَرُونَ (138) وَقَالُوا مَا فِي بُطُونِ هَٰذِهِ الْأَنْعَامِ خَالِصَةٌ لِّذُكُورِنَا وَمُحَرَّمٌ عَلَىٰ أَزْوَاجِنَا ۖ وَإِن يَكُن مَّيْتَةً فَهُمْ فِيهِ شُرَكَاءُ ۚ سَيَجْزِيهِمْ وَصْفَهُمْ ۚ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ (139) قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ قَتَلُوا أَوْلَادَهُمْ سَفَهًا بِغَيْرِ عِلْمٍ وَحَرَّمُوا مَا رَزَقَهُمُ اللَّهُ افْتِرَاءً عَلَى اللَّهِ ۚ قَدْ ضَلُّوا وَمَا كَانُوا مُهْتَدِينَ (140) ۞ وَهُوَ الَّذِي أَنشَأَ جَنَّاتٍ مَّعْرُوشَاتٍ وَغَيْرَ مَعْرُوشَاتٍ وَالنَّخْلَ وَالزَّرْعَ مُخْتَلِفًا أُكُلُهُ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُتَشَابِهًا وَغَيْرَ مُتَشَابِهٍ ۚ كُلُوا مِن ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَآتُوا حَقَّهُ يَوْمَ حَصَادِهِ ۖ وَلَا تُسْرِفُوا ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ (141) وَمِنَ الْأَنْعَامِ حَمُولَةً وَفَرْشًا ۚ كُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ ۚ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ (142)
الصفحة Page 146
(138) وگفتند: «اين چهار پايان وکشتزار ها (برای همه) ممنوع است, مگر کسانی که مابخواهيم ـ به گمان آنان ـ نبايد (از) آن بخورد». وچهار پايانی ديگراست که (سوار شدن بر) پشت آنها حرام است. و(نيز) چهار پايانی (ديگر) است که (هنگام ذبح) نام خدا را بر آن نمی بردند, (وبا اين کارشان) به خدا دروغ می بستند. و(خداوند) به زودی کيفر افتراهايشان را خواهد داد.
(139) وگفتند: «آنچه در شکم اين چهارپايان است مخصوص مردان ماست، و برهمسرانمان حرام است, واگر مرده باشد پس (همگی) در آن شريکند».بزودی (خداوند) کيفر اين توصيف آنها را می دهد, بی گمان او حکيم داناست.
(140) مسلّماً زيان کردند آنها که فرزندان خود را به نادانی کشتند؛ واز روی افتراء بر خداوند, آنچه را خدا روزی شان نموده بود (بر خود) تحريم کردند, بتحقيق آنها گمراه شدند وراه هدايت را نيافته بودند.
(141) و اوست که باغهايی دار بست وبی دار بست, ودرخت خرما وکشتزار با ميوه های گوناگون, وزيتون وانار را شبيه وبی شباهت پديد آورد. از ميوۀ آن به هنگامی که رسيد, بخوريد, وحق (= زکات) آن را در روز دروش بپردازيد, واسراف نکنيد، بی گمان او اسراف کنندگان را دوست ندارد.
(142) و (نيز) از چهار پايان, (حيوانات) باربر و(حيوانات) کوچک (که توان حمل بار ندارند آفريد). از آنچه خدا به شما روزی داده است بخوريد, واز گامهای شيطان پيروی مکنيد, بی گمان او دشمن آشکار شماست.
 


اتصل بنا | الملكية الفكرية DCMA | سياسة الخصوصية | Privacy Policy | قيوم المستخدم

آيــــات - القرآن الكريم


© 2022