(18) هر کس که (دنیای) زود گذر را بخواهد، در آن(دنیا) برای هر که بخواهیم؛ همان اندازه که بخواهیم؛ زود خواهیم داد، سپس جهنم را برای او قرار خواهیم داد که نکوهیده ی مردود در (آتش سوزان) آن درآید.

(19) و کسی که (سرای) آخرت را بخواهد، و برای آن سعی و تلاش خود را بکند، در حالی که مؤمن باشد ، پس اینان سعی (و تلاش) شان مشکور است (و پاداش داده خواهد شد) .

(20) هر یک از اینان و آنان (از هر دو گروه) از عطای پروردگارت (بهره و) کمک می دهیم، و عطای پروردگارت هرگز (از کسی) باز داشته شده نیست (مؤمن وکافر همه از نعمتهای دنیوی بهره مند می شوند)

(21) بنگر چگونه بعضی را بربعضی دیگر برتری داده ایم ، و یقیناً درجات آخرت و برتریهایش از این هم بیشتر است .

(22) (هرگز) معبود دیگری را با الله (شریک) قرار مده، که آنگاه نکوهیده ی خوار (بی یار ویاور) خواهی نشست.

(23) و پروردگارت (چنین) مقرر داشته است که : جز او را نپرستید، و به پدر و مادر نیکی کنید، هرگاه یکی از آن دو، یا هر دوی آنها نزد تو به سن پیری رسند، (حتی) به آنها (کلمه ی) افّ (= کمترین کلمه رنج آور) نگو، و بر(سر) آنها فریاد نزن، و با نیکی (و بزرگوارانه) با آنها سخن بگو .

(24) و از روی مهربانی بال فروتنی (و خاکساری) برای آنها فرود آور، و بگو : « پروردگارا ! به آنان رحمت آور ، همانگونه که مرا در کودکی پرورش دادند ».

(25) پروردگار شما به آنچه در دلهایتان است؛ آگاه تر است، اگر صالح باشید، بی گمان او برای توبه کنندگان آمرزنده است.

(26) و حق خویشاوندان را بپرداز، و (همچنین حق) مسکین ، و در راه مانده را (بپرداز) و هرگز اسراف (و تبذیر) نکن .

(27) به راستی که تبذیر کنند گان؛ برادران شیاطین هستند، و شیطان نسبت به پروردگارش بسیار ناسپاس است .