(94) و سوگندهایتان را وسیله ی (خیانت و) فریب در میان خود قرار ندهید ، که (مبادا) گامی بعد از استواری اش (بر ایمان) متزلزل شود ، و به خاطر باز داشتن (مردم) از راه خدا ، بدی آن را (در دنیا) بچشید ، و (در آخرت) برای شما عذاب بزرگی خواهد بود .

(95) و پیمان (و عهد) خدا را به بهای اندک نفروشید ، اگر بدانید ! آنچه نزد خداوند است ، یقیناً برای شما بهتر است .

(96) آنچه نزد شماست، فنا می شود، و آنچه نزد خداست باقی است ، و قطعاً به کسانی که صبر کردند ، پاداششان را به (حسب) بهترین اعمالی که انجام می دادند؛ می دهیم .

(97) هر کسی که کار شایسته ای انجام دهد ، (خواه) مرد باشد یا زن ، در حالی که مؤمن است ، او را به حیاتی پاک زنده می داریم ، و مسلماً پاداششان را به (حسب) بهترین اعمالی که انجام می دادند ؛ به آنها می دهیم .

(98) پس هنگامی که قرآن می خوانی، از (شر) شیطان رانده شده ، به خدا پناه ببر .

(99) بی گمان او بر کسانی که ایمان آورده اند و بر پروردگارشان توکل می کنند ، (هیچ) تسلطی ندارد.

(100) تسلط او تنها بر کسانی است که او را به دوستی (و سر پرستی) خود بر گزیده اند ، و کسانی که (به پیروی از وی) به او (= خدا) شرک می ورزند.

(101) و هنگامی که آیه ای را به جای آیه ی دیگر جایگزین (= نسخ) کنیم - و خداوند به آنچه که نازل می کند، داناتر است - (آنها) گویند :« بی گمان تو افترا زنی » (هر گز چنین نیست) بلکه بیشتر آنها نمی دانند .

(102) بگو :« روح القدس (= جبرئیل) آن را از جانب پروردگارت به حق نازل کرده است ، تا کسانی که ایمان آورده اند ، ثابت قدم گرداند ، و برای (عموم) مسلمانان هدایت وبشارت باشد».