(1) به راستی مؤمنان رستگار شدند.

(2) همان کسانی که در نمازشان خاشع (و فروتن) هستند.

(3) و کسانی که از لغو (و کارهای بیهوده) روی گردانند.

(4) و کسانی که زکات را انجام می دهند.

(5) و آنها که شرمگاهشان را حفظ می کنند.

(6) جز بر همسران شان یا (بر) کنیزان شان، پس بی گمان اینان (در بهره گیری از آنان) ملامت نمی شوند.

(7) پس کسی که فراتر از این بخواهد، آنانند که تجاوز گرند.

(8) و کسانی که امانتهای شان و عهد خود را رعایت می کنند.

(9) و کسانی که برنمازهای شان مواظبت می نمایند .

(10) (آری) اینانند که وارثند.

(11) کسانی که (بهشت) فردوس را ارث می برند، و جاودانه در آن خواهند ماند.

(12) و به راستی انسان را از چکیده ای از گِل آفریدیم .

(13) سپس او را از نطفه ای در قرار گاهی استوار (= رحم) قرار دادیم .

(14) سپس نطفه را (به صورت) علقه (= خون بسته) گرداندیم، آنگاه علقه را (به صورت) مضغه (= پاره گوشتی) در آوردیم، آنگاه مضغه را (به صورت) استخوانهایی گردانیدیم، پس بر استخوانها گوشت پوشاندیم، سپس آن را آفرینشی دیگر بخشیدیم، پس (پر برکت و) بزرگوار است، خدایی که بهترین آفرینندگان است.

(15) سپس مسلماً شما بعد از این خواهید مرد.

(16) آنگاه یقیناً شما روز قیامت بر انگیخته می شوید.

(17) وبه راستی بر فرازتان هفت آسمان آفریدیم، و (ما هرگز) از آفرینش (خود) غافل نبوده ایم .