(43) و خانواده اش و همانند آنان همراهشان را به او بخشیدیم، که رحمتی از سوی ما و اندرزی برای خردمندان باشد.

(44) و (به او فرمان دادیم) دسته ای از شاخه ها (ی باریک) را برگیر، پس با آن (همسرت را) بزن، و سوگند خود را مشکن( )، بی گمان ما او را شکیبا یافتیم، چه بنده ی خوبی، که بسیار رجوع کننده بود.

(45) و (ای پیامبر) به یاد آور، بندگان ما، ابراهیم، و اسحاق و یعقوب را، صاحبان دستها (ی توانمند) و چشمها (ی بینا).

(46) ما آنها را با خصلت ویژه ای، که آن یاد سرای آخرت بود، خالص گرداندیم،

(47) و یقیناً آنها نزد ما از بر گزیدگان نیکان بودند.

(48) و به یاد آور، اسماعیل، و الیسع و ذوالکفل را که همگی از نیکان بودند.

(49) این (قرآن) پندی است، و بی گمان برای پرهیزگاران منزلگاهی نیکوست.

(50) باغهای جاویدان (بهشتی) که درهایش برای آنان باز است.

(51) در آنجا تکیه زده اند، و در آن میوه ی فراوان و نوشیدنی را می طلبند.

(52) و نزد آنان (همسرانی) فرو هشته چشم همسال (که تنها به شوهران خود نظر دارند) است.

(53) این است چیزهایی که برای روز حساب به شما وعده داده می شود.

(54) بی گمان این روزی ماست که آن را هیچ پایانی نیست.

(55) این (پاداش پرهیزگاران) است، و بی گمان برای سرکشان بدترین بازگشتهاست.

(56) جهنم، که در آن وارد می شوند، پس چه بد آرامگاهی است.

(57) این(عذاب) آب جوشان و چرک و خونابه است، که باید آن را بچشند.

(58) و (کیفرهای) دیگر همانند آن به انواع گوناگون (دارند)

(59) (به سرداران آنها گفته می شود:) این گروهی است که با شما (به جهنم) وارد می شوند، (آنها می گویند:) خوش آمد (و گشایش) بر آنها مباد. بی گمان آنها داخل شدگان به آتش هستند.

(60) (پیروان) گویند: «بلکه، شما را خوشامد مباد، که این (عذاب) را پیشاپیش شما برای ما فراهم کرده اید، پس چه بد قرار گاهی است».

(61) (سپس) گویند: پروردگارا! هر کس که این (عذاب) را پیشاپیش برای ما فراهم کرده است، پس عذابی دو چنان در آتش بر او بیفزار» .