(147) پس اگر تو را تکذيب کنند, بگو: «پروردگار شما دارای رحمتی گسترده است, وعذابش از گروه مجرم (وگناهکار) دفع نخواهد شد».

(148) به زودی کسانی که شرک ورزيدند می گويند: «اگر خدا می خواست, نه ما شرک می آورديم ونه پدران ما, ونه چيزی را تحريم می کرديم» کسانی که پيش از آنها بودند (نيز) اين چنين تکذيب کردند, تا آنکه (طعم) عذاب ما را چشيدند. بگو: «آيا نزد شما (دليل و) دانشی است که آن را برای ما آشکار سازيد؟! شما فقط از پندارهای بی اساس پيروی می کنيد, وشما جز گزافه و دروغ نمی گوييد».

(149) بگو: «دليل رسا (وقاطع) از آنِ خداست, پس اگر می خواست همه ی شما را هدايت می کرد».

(150) بگو: «گواهان خود را که گواهی می دهند که خداوند اين را حرام کرده است, بياوريد!». پس اگر آنها (به دروغ) گواهی دهند, تو با آنان گواهی نده, واز هوی وهوس کسانی که آيات ما را تکذيب کردند, وکسانی که به آخرت ايمان ندارند و(بتها را) با خداوند برابر (وشريک) قرار می دهند, پيروی مکن.

(151) بگو: «بياييد آنچه را پروردگارتان بر شما حرام کرده است, برايتان بخوانم: آنکه چيزی را شريک او قرار ندهيد, وبه پدر ومادر نيکی کنيد, وفرزندانتان را از (بيم) فقر نکشيد, ما شما وآنها را روزی می دهيم, وبه (کارهای) زشت ونا شايست آنچه آشکار باشد يا پنهان نزديک نشويد, وکسی را که خداوند (کشتنش) را حرام کرده است, جز به حق؛ نکشيد, اين چيزی است که خداوند شما را به آن سفارش نموده است, باشد که خرد ورزيد.