(19) و نابینا و بینا (هرگز) برابر نیستند.

(20) و نه تاریکیها و نور،

(21) و نه سایه و باد سوزان.

(22) و (هرگز) زندگان و مرد گان یکسان نیستند، بی گمان خداوند هر کس را بخواهد می شنواند، و تو (ای پیامبر!) نمی توانی (سخنت را) به در گور خفتگان بشنوانی.

(23) تو جز هشدار دهنده ای نیستی،

(24) یقیناً ما تو را به حق بشارت دهنده و هشداردهنده فرستادیم، و هیچ امتی نیست؛ مگر آن که در (میان) آن هشدار دهنده ای (آمده و) گذشته است.

(25) و اگر تو را تکذیب کنند، (چیز تازه ای نیست) همانا کسانی که پیش از آنان بودند (نیز پیامبران خود را) تکذیب کردند، پیامبران شان با دلایل روشن و نوشته ها (ی مشتمل بر پند و موعظه) و کتاب روشنگر به سراغ آنها آمدند.

(26) سپس کسانی که کفر ورزیدند؛ فرو گرفتم، پس (بنگر) مجازات من چگونه بود ؟!

(27) آیا ندیدی همانا خداوند از آسمان آبی نازل کرد که بوسیله ی آن میوه هایی با رنگهای گوناگون (از زمین) بیرون آوردیم، و از کوهها (نیز) راههای (به رنگ) سفید و سرخ رنگارنگ و به غایت سیاه (پدید آوردیم).

(28) و همچنین از مردم و جنبندگان و چهارپایان با رنگهای مختلف (پدید آوردیم)، جز این نیست که از میان بندگان خدا دانایان از او می ترسند، بی تردید خداوند پیروزمند آمرزنده است.

(29) بی گمان کسانی که کلام خدا را تلاوت می کنند و نماز را بر پا می دارند، و از آنچه روزی شان داده ایم؛ پنهان و آشکار انفاق می کنند، به تجارتی (پر سود) که هرگز زیان (و کساد) ندارد؛ امید دارند.

(30) تا (خداوند) پاداش آنها را به تمامی بدهد و از فضل خود بر آنها بیفزاید، بی گمان او آمرزنده ی سپاسگزار است.