(35) و کسانی که شر ک ورزیدند گفتند : «اگر خدا می خواست ، نه ما و نه پدرانمان ، غیر از او هیچ چیزی را پرستش نمی کردیم ، و نه چیزی را بدون فرمان او حرام می ساختیم » کسانی که پیش از آنها بودند (نیز) چنین کردند، پس آیا بر پیامبران جز ابلاغ آشکار (مسئولیت دیگری) هست ؟

(36) یقیناً ما در (میان) هر امتی پیامبری را فرستادیم که :«خدای یکتا را بپرستید ، و از طاغوت اجتناب کنید » . پس خداوند بعضی از آنان را هدایت کرد و بر بعضی از آنان گمراهی محقق گشت ، پس در زمین بگردید ، آنگاه بنگرید عاقبت تکذیب کنندگان چگونه بود .

(37) (ای پیامبر!) هر اندازه بر هدایت آنها حریص باشی (سودی ندارد ، زیرا که) خداوند کسی را که گمراه کرده است ، هدایت نمی کند، و آنها یاورانی ندارند .

(38) و آنها با شدید ترین سوگند هایشان به خداوند سوگند یاد کردند که :«خداوند کسی را که می میرد، بر نمی انگیزد ! » آری (این) وعده ی قطعی بر اوست (که همه ی مردگان را بر می انگیزد ) ولی بیشتر مردم نمی دانند .

(39) تا آنچه را که درآن اختلاف می کردند برای شان روشن سازد، و تا کسانی که کافر شدند ، بدانند که آنها دروغگو بوده اند .

(40) فرمان ما به هر چیزکه چون اراده اش کنیم ، فقط این است که به او گوییم :«موجود باش » پس (بلا فاصله) موجود می شود.

(41) و کسانی که پس از آن که ستم دیدند، در راه خدا هجرت کردند ، یقیناً در این دنیا جایگاه خوبی خواهیم داد ، و مسلماً پاداش آخرت بزرگتر است ، ای کاش می دانستند .

(42) (همان) کسانی که صبر کردند ، و (تنها) بر پروردگارشان توکل می کنند .