الصافات   سورة  : As-Saaffaat


سورة Sura   الصافات   As-Saaffaat
مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ (25) بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ (26) وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ (27) قَالُوا إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ (28) قَالُوا بَل لَّمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (29) وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ ۖ بَلْ كُنتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ (30) فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا ۖ إِنَّا لَذَائِقُونَ (31) فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ (32) فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ (33) إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ (34) إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ (35) وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ (36) بَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ (37) إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِيمِ (38) وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (39) إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (40) أُولَٰئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ (41) فَوَاكِهُ ۖ وَهُم مُّكْرَمُونَ (42) فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (43) عَلَىٰ سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ (44) يُطَافُ عَلَيْهِم بِكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ (45) بَيْضَاءَ لَذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ (46) لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ (47) وَعِندَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ (48) كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَّكْنُونٌ (49) فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ (50) قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ (51)
الصفحة Page 447
(25) شما را چه شده است که یکدیگر را یاری نمی دهید؟!
(26) بلکه آنها امروز (همه) تسلیم (و فرمانبردار) هستند.
(27) آنها سؤال کنان رو به یکدیگر کنند،
(28) (به سردمداران) گویند:« به راستی که شما (برای گمراه کردن ما) از (راه) خیر خواهی به نزد ما می آمدید».
(29) (سرد مداران در پاسخ) گویند:« بلکه، شما خودتان مؤمن نبودید (تقصیر ما چیست؟!)
(30) و ما هیچ گونه تسلطی بر شما نداشتیم، بلکه شما خود گروهی سر کش بودید.
(31) پس فرمان پروردگارمان بر ما ثابت شد،البته ما چشنده ی (عذاب) خواهیم بود.
(32) پس شما را گمراه کردیم، بی گمان ما(نیز) خود گمراه بودیم».
(33) پس مسلماً در آن روز همه آنها (= پیروان و سردمداران) در عذاب شریک خواهند بود.
(34) بی شک ما با مجرمان این گونه رفتار می کنیم!
(35) آنها (در دنیا چنان) بودند که چون به آنها گفته می شد: «معبودی (به حق) جز الله نیست» سر کشی (و تکبر) می کردند.
(36) و می گفتند: « آیا ما معبودانمان را به خاطر (سخن) شاعری دیوانه رها کنیم؟!»
(37) (چنین نیست) بلکه (پیامبر خدا) حق را آورد، و پیامبران (پیشین) را تصدیق کرد.
(38) مسلماً شما عذاب دردناک را خواهید چشید.
(39) و جز به آنچه می کردید، کیفر داده نمی شوید.
(40) مگر بندگان مخلص خدا،
(41) (که) آنها رزق و روزی معین دارند.
(42) (انواع) میوه ها، و آنان گرامی داشتگانند.
(43) در باغهایی پر نعمت (بهشت)،
(44) بر تختها رو به روی یکدیگر (نشسته اند).
(45) گرداگرشان جامی از (شراب) روان می گردانند.
(46) (شرابی) سفید (و) لذتبخش برای نوشندگان است.
(47) نه در آن تبهکاری (و فساد) است، و نه آنها از آن (شراب) مست شوند.
(48) و نزدشان (همسرانی) سیه چشم، دیده فرو هشته (که تنها به شوهران خود نظر دارند) خواهند بود.
(49) گویی آنها بیضه های (شتر مرغ) در پرده پوشیده اند.
(50) پس آنها سؤال کنان رو به یکدیگر کنند.
(51) یکی از آنها گوید:« به راستی من (در دنیا) همنشینی داشتم.
 


اتصل بنا | الملكية الفكرية DCMA | سياسة الخصوصية | Privacy Policy | قيوم المستخدم

آيــــات - القرآن الكريم


© 2022