(51) سپس شما ای گمراهان تکذیب کننده!
(52) قطعاً از درخت زقوم خواهید خورد,
(53) پس شکمها (ی خود) را از آن پر می کنید,
(54) آنگاه بر آن از آب جوشان می نوشید,
(55) پس مانند شتران (مبتلا به بیماری عطش) از آن (آب جوشان) می نوشید.
(56) این پذیرایی آنها در روز قیامت است.
(57) ما شما را آفریدیم, پس چرا (دو باره زنده شدن را) تصدیق نمی کنید؟!
(58) آیا نطفه ای را که (در رحم همسرانتان) می ریزید, دیده اید؟!
(59) آیا شما او را می آفرینید یا ما آفریدگاریم؟!
(60) ما در میان شما مرگ را مقدر کردیم وما ناتوان (از آن) نیستیم.
(61) که همانند شما را جای گزین کنیم, وشما را به صورتی که آن را نمی دانید باز آفرینیم.
(62) ویقیناً شما آفرینش نخستین را دانسته اید, پس چرا متذکر نمی شوید؟!
(63) آیا چیزی را که می کارید, دیده اید؟!
(64) آیا شما آن را می رویانید, یا ما می رویانیم؟!
(65) اگر بخواهیم آن را به کاه درهم کوبیده مبدل می کنیم که تعجب کنید.
(66) (بگوئید:) براستی ما زیان کرده ایم,
(67) بلکه ما بکلی (از محصول) محروم شده ایم.
(68) آیا آبی را که می نوشید, دیده اید؟!
(69) آیا شما آن را از ابر نازل کرده اید یا ما نازل می کنیم؟!
(70) اگر بخواهیم آن را تلخ (وشور) قرار می دهیم, پس چرا شکر نمی کنید؟!
(71) آیا آتشی را که می افروزید, دیده اید؟!
(72) آیا شما درخت آن را آفریده اید یا ما آفریده ایم؟!
(73) ما آن (= آتش) را (مایه ی) یاد آوری و وسیله ی زندگی برای مسافران قرار دادیم.
(74) پس (ای پیامبر) به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی( ) (و اورا به پاکی یا دکن).
(75) پس سوگند به جایگاه ستارگان.
(76) و اگر بدانید این سوگندی بزرگ است.