الأعلى   سورة  : Al-A'laa


سورة Sura   الأعلى   Al-A'laa
بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا (16) وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ (17) إِنَّ هَٰذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَىٰ (18) صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ (19)
الغاشية Al-Ghaashiya
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ (1) وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ (2) عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ (3) تَصْلَىٰ نَارًا حَامِيَةً (4) تُسْقَىٰ مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ (5) لَّيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِيعٍ (6) لَّا يُسْمِنُ وَلَا يُغْنِي مِن جُوعٍ (7) وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاعِمَةٌ (8) لِّسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ (9) فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ (10) لَّا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً (11) فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ (12) فِيهَا سُرُرٌ مَّرْفُوعَةٌ (13) وَأَكْوَابٌ مَّوْضُوعَةٌ (14) وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ (15) وَزَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌ (16) أَفَلَا يَنظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ (17) وَإِلَى السَّمَاءِ كَيْفَ رُفِعَتْ (18) وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ (19) وَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ (20) فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَكِّرٌ (21) لَّسْتَ عَلَيْهِم بِمُصَيْطِرٍ (22) إِلَّا مَن تَوَلَّىٰ وَكَفَرَ (23) فَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَ (24) إِنَّ إِلَيْنَا إِيَابَهُمْ (25) ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا حِسَابَهُم (26)
الصفحة Page 592
(16) بلکه شما (مردم) زندگی دنیا را (بر آخرت) ترجیح می دهید.
(17) در حالی که آخرت بهتر و پایندتر است.
(18) به راستی این (نیدها) در صحیفه های پیشین (نیز) بود.
(19) صحیفه های ابراهیم وموسی.
الغاشية Al-Ghaashiya
(1) (ای پیامبر) آیا خبر غاشیه ( = قیامت فراگیر) به تورسیده است؟!
(2) چهره هایی در آن روز خوار وذلیل خواهند بود.
(3) (در دنیا) پیوسته تلاش کیرده (و) خسته شده (وچونه در راه حق نبوده نتیجه ای ندیده اند.
(4) در آتش سوزان در آنید.
(5) از جشمۀ بسیار داغ به آنها نوشانده می شود.
(6) طعامی جز از ضریع (= خارخشک وتلخ) ندارند.
(7) که نه (آنها را) فر به کند, ونه دفع گرسنگی نماید.
(8) وچهره هایی در آن روز شاداب وتازه باشند.
(9) واز سعی (وتلاش) خود خوشنودند.
(10) در بهشت برین هستند.
(11) در آن هیچ سخن بیهوده ای نمی شنوند.
(12) در آن چشمه (های آب) روان باشد.
(13) در آن تختهای (زیبای) بلند (پایه) است.
(14) و جامهایی (که رد کنار چشمه ها) نهاده شده.
(15) و پشتی ها بالشهای منظم چیده شده,
(16) و (نیز) فرشهای گرانبها لگسترده شده است.
(17) آیا (کافران) به شتر نمی نگرند, گه چگونه آفریده شده است؟
(18) و به آسمان (نمی نگرند,) که چگونه برافراشته شده است؟
(19) وبه کوهها (نگاه نمی کنند) که چگونه (محکم بر زمین محکم) نصب شده است؟
(20) وبه زمین (نمی نگرند,) که چگونه گسترده شده است؟
(21) پس (ای پیامبر) پندبده, که تو تنها پند دهنده ای.
(22) تو بر آنها مسلط (وچیره) نیستی (که بر ایمان مجبورشان کنی).
(23) مگر کسی که روی گرداند کافر شود.
(24) پس خداوند با عذاب بزرگ اورا عذاب می کند.
(25) همانا بازگشت آنها به سوی ماست.
(26) سپس بی گمان حسابشان (نیز) با ماست.
 


اتصل بنا | الملكية الفكرية DCMA | سياسة الخصوصية | Privacy Policy | قيوم المستخدم

آيــــات - القرآن الكريم


© 2022