(7) Inã rantsuwa da samã ma'abũciyar hanyõyi (na tafiyar taurãri da sautin rediyo).

(8) Lalle kũ, haƙĩƙa, kunã cikin magana mai sãɓa wa juna (game da Alƙur'ani).

(9) Anã karkatar da wanda aka jũyar (daga gaskiya).

(10) An la'ani mãsu ƙiri-faɗi.

(11) Waɗanda suke shagala a cikin zurfin jãhilci.

(12) Sunã tambaya: "Yaushe ne rãnar sakamako zã ta auku?"

(13) Ranar da suke a kan wuta anã fitinar su.

(14) (A ce musu): "Ku ɗanɗani fitinarku, wannan shĩ ne abin da kuka kasance kunã nẽman zuwansa da gaggãwa."

(15) Lalle mãsu taƙawa, sunã a cikin lambunan itãce da marẽmari.

(16) Sunã mãsu dĩbar abin da Ubangijinsu Ya bã su. Lalle sũ, sun kasance mãsu kyautatãwa a gabãnin haka (a dũniya).

(17) Sun kasance a lõkaci kaɗan na dare suke yin barci.

(18) Kuma a lõkutan asuba sunã ta yin istigfãri.

(19) Kuma a cikin dũkiyarsu akwai hakki ga (matalauci) mai rõƙo da wanda aka hana wa rõƙo.

(20) Kuma a cikin ƙasã akwai ãyõyi ga mãsu yaƙĩni.

(21) Kuma a cikin rãyukanku (akwai ãyõyi). To, bã zã ku dũbã ba?

(22) Kuma a cikin sama arzikinku (yake fitõwa) da abin da ake yi muku alkawari.

(23) To, kuma Ina rantsuwa da Ubangijin sama da ƙasã, lalle shĩ (abin da ake yi muku alkawari), haƙĩƙa gaskiya ne, kamar abin da kuka zamo kunã karantãwa na magana,

(24) Shin, lãbãrin Bãƙin Ibrãhĩm, waɗanda aka girmama, ya zo maka?

(25) A lõkacin da suka shiga gare shi, sai suka yi sallama; ya ce "Aminci ya tabbata a gare ku, mutãne bãƙi!"

(26) Sai ya jũya zuwa ga iyãlinsa, sa'an nan ya zo da maraƙi tutturna,

(27) Sai ya kusantar da shi zuwa gare su, ya ce: "Bã zã ku ci ba?"

(28) Sai ya ji tsõro daga gare su. Suka ce: "Kada kaji tsõro." Kuma suka yi masa bushãra da (haihuwar) wani yaro mai ilmi.

(29) Sai matarsa ta fuskanta cikin ƙyallõwa, har ta mari fuskarta kuma ta ce: "Tsõhuwa bakarãriya (zã ta haihu)!"

(30) Suka ce: "Kamar haka Ubangijinki Ya faɗa. Lalle Shĩ, Shĩ ne Mai hikima, Mai ilmi."