(1) Сафда тизилиб турувчилар ила қасам.

(2) Зажр (қилинадиганларни) зажр қилгувчилар ила қасам.

(3) Зикрни тиловат қилгувчилар ила қасам. (Уч тоифа фаришталар билан қасам ичиб бўлиб, энди, қасам ичилган нарса зикр қилинади.)

(4) Албатта, илоҳингиз ягонадир.

(5) У зот осмонлару ернинг ва иккиси орасидаги нарсаларнинг Роббидир. Ва машриқларнинг Роббидир.

(6) Албатта, Биз бу дунё осмонини юлдузлар зийнати-ла зийнатладик.

(7) Ва ҳар бир итоатсиз шайтондан сақлаш учун.

(8) Улар юксак тўплиққа қулоқ сола олмаслар ва ҳар томондан (учқун-ла) отилурлар.

(9) Ҳайдалурлар! Улар учун узлуксиз азоб бордир.

(10) Магар бирорта сўзни ўғриликча тинглаган шахс бўлса, уни ёқгувчи олов таъқиб этар.

(11) Бас, сен улардан сўра: уларни яратиш қийинроқмикан ёки Биз яратган зотларни?! Албатта, Биз уларни ёпишқоқ лойдан яратдик.

(12) Балки сен ажабландинг, улар эса масхара қилурлар.

(13) Қачонки эслатилсалар, эсламаслар.

(14) Қачонки бирор оят-белгини кўрсалар, қаттиқроқ масхара қилурлар.

(15) Улар: «Бу (Қуръон) очиқ-ойдин сеҳрдан бошқа нарса эмас.

(16) Ўлсак-да, тупроқ ва суяк бўлсак-да, албатта, Биз қайта тирилтирилурмизми?!

(17) Аввалги ота-боболаримиз ҳам-а?!» дедилар.

(18) Сен: «Ҳа! Хор бўлган ҳолларингизда!» дегин.

(19) Бас, у фақатгина бир қичқириқдан иборат, холос. Бас, бирдан улар назар солиб турибдилар-да!

(20) Ва улар: «Воҳ, шўримиз қурисин! Бу жазо куни-ку!» дерлар.

(21) Бу сизлар ёлғонга чиқариб юрган ажрим кунидир.

(22) Зулм қилганларни, уларнинг жуфтларини ва улар ибодат қилиб юрган нарсаларини тўпланг.

(23) Аллоҳдан ўзга. Бас, уларни жаҳийм йўлига ҳидоят қилинг»(дейилур).

(24) Ва уларни тўхтатинглар! Албатта, улар сўралгувчидирлар.