(184) Сизни ва аввалги наслларни яратган зотдан қўрқинг».
(185) Улар: «Албатта, сен сеҳрланганлардансан.
(186) Ва сен бизга ўхшаган башардан бошқа нарса эмассан. Биз сени, албатта, ёлғончилардан, деб биурамиз.
(187) Агар ростгўйлардан бўлсанг устимиздан осмоннинг бир бўлагини ташлавор», дедилар.
(188) У: «Роббим қилаётган ишингизни ўта яхши билгувчидир», деди.
(189) Бас, улар у(Шуайб)ни ёлғончи қилдилар. Бас, уларни «соябон» куни азоби тутди. Албатта, у улуғ куннинг азоби эди. ( Аллоҳ таоло Айка халқини азобга дучор этишни ирода қилганида ҳавони ўта иситиб юборди. Шунда пастлаб келаётган булут пайдо бўлди. Булут уларга соябон бўлиб кўринди. Ҳаммалари ўзларини булут соясига урдилар. Жиноятчи қавмнинг ҳаммаси булут соясига кириб бўлгандан сўнг, бирдан чақмоқ чақиб, булутдан ўт-олов чиқиб уларни ҳалок этди.)
(190) Албатта, бунда оят-белги бор. Лекин кўплари мўмин бўлмадилар.
(191) Албатта, Роббинг Ўзи азизу меҳрибондир.
(192) Албатта, у (Қуръон) Роббул Оламийннинг туширганидир.
(193) Уни Руҳул амийн олиб тушди.
(194) Сенинг қалбингга, огоҳлантиргувчилардан бўлишинг учун.
(195) Очиқ-ойдин араб тилида. («Руҳул Амийн»дан мурод Жаброил фаришта алайҳиссалом; «огоҳлантиргувчилардан» дегани Пайғамбарлардан деган маънони билдиради. Яъни, Қуръонни Жаброил сенинг қалбингда Пайғамбарлардан бўлишинг учун равшан араб тилида олиб тушди.)
(196) Албатта, у (Қуръон) аввалгиларининг китобларида ҳам бордир. ( Қуръоннинг зикри, аввалги умматларнинг илоҳий китобларида ҳам бордир.)
(197) Уни Бани Исроил уламоларининг билишлари, улар учун оят-далил эмасми?!
(198) Агар Биз уни баъзи ажамийларга нозил қилсак.
(199) Бас, у уларга уни ўқиб берса ҳам, мўмин бўлмас эдилар.
(200) Биз у(Қуръон)ни жиноятчилар қалбларига ана шундай йўлладик. (Улар уни эшитадилар, маъноларини тушунадилар, аммо иймон келтирмайдилар.)
(201) Улар унга то аламли азобни кўрмагунларича иймон келтирмаслар.
(202) Бас, уларга у(азоб) тўсатдан келур. Улар сезмай қолурлар.
(203) Шунда улар: «Бизга муҳлат берилармикан?!» дерлар.
(204) Бизнинг азобимизнинг тезроқ келишини истайдиларми-я?!
(205) Айтгин-чи, агар Биз уларни йилларча ҳузурлантирсак-да.
(206) сўнгра уларга ваъда қилинган нарса келса.