(16) Тезда унинг тумшуғига белги қўямиз.

(17) Албатта, Биз уларини боғ эгаларини синаганимиздек синаб кўрдик. Вақтики, эрта тонгада териб оламиз, деб қасам ичдилар.

(18) Ва истисно қилмадилар.

(19) Улар ухлаб ётганда, боғ устидан Роббингдан бўлган айланувчи айланиб чиқди.

(20) Бас, у худди меваси териб олинганга ўхшаб қолди.

(21) Улар, тонг-саҳарда бир-бирларини чақирдилар:

(22) «Агар терадиган бўлсангиз, экинзорингизга эртароқ боринг», деб.

(23) Бас, паст овозла гаплашиб, юриб кетдилар.

(24) «Бугун сиз борингизда у боғга мискин кира кўрмасин», деб.

(25) Ва эрталабда қасдла, ўзларини қодир сезиб, бордилар.

(26) Уни кўрганларида, биз адашибмиз, дедилар.

(27) Балки биз маҳрум бўлгандиримиз, дедилар.

(28) Уларнинг энг яхши ва адолатлиси, «Сизларга тасбиҳ айтсаларингиз-чи, демабмидим?!», деди.

(29) Роббимиз айблардан пок бўлди, албатта биз золимлардан эдик, дедилар.

(30) Бас, баъзилари баъзиларни маломат қила бошладилар.

(31) Вой, шўримиз қурсин, туғёнга кетган эканмиз.

(32) Шояд Роббимиз унинг ўрнига ундан кўра яхшироғини берса. Биз ўз Роббимизга рағбатлимиз, дедилар.

(33) Азоб шундоқ бўлур ва агар билсалар, албатта охират азоби бундан катта бўладир.

(34) Албатта, тақводорлар учун Роббилари ҳузурида наъийм жаннатлари бордур.

(35) Мусулмонларни жинояткорларга ўхшатиб қўярмидик?!

(36) Сизларга нима бўлди, қандай ҳукм чиқаряпсизлар?!

(37) Ёки сизларнинг китобингиз бор-у, ундан ўқидингизми?

(38) Унда сизларга нимани ихтиёр қилсангиз, албатта, (бўлаверади) дейилганми?!

(39) Ёки сизларга Бизнинг қиёмат кунигача етадиган ваъдаларимиз бўлиб, унда, албатта, сиз нима ҳукм қилсангиз шу бўлади, дейилганми?!

(40) Сўра улардан, қай бирлари бу нарсага кафил экан?

(41) Ёки уларнинг шериклари бормикин, агар ростгўй бўлсалар, ўша шерикларини ҳам олиб келсинлар.

(42) Болдирлар шимарилган кунида ва улар саждага чақирилганда, қодир бўлмаслар. (Бу, қиёмат кунидир. Оғир ҳолатда қолиб қочишга уринган одам ҳалақит бермасин, деб иштонини шимариб, болдирини очиб олади.