عبس Abasa
(1) Афтини буриштирди ва юз ўгирди.
(2) Кўзи кўр киши ҳузурига келганда.
(3) Қаердан биласан, эҳтимол, у покланар.
(4) Ёки насиҳат олар ва мавъиза унга манфаат берар.
(5) Аммо истиғно қилганга бўлса...
(6) Сен у томонга интиласан.
(7) У покланмаса, сени ҳеч ким маломат қилмас.
(8) Аммо ҳузурингга шошилиб келган.
(9) Ва (Аллоҳдан) қўрққан ҳолда бўлгандан эса...
(10) Бас, Сен ундан машғул бўласан.
(11) Йўқ! Албатта у(оят)лар эслатмадир.
(12) Ким хоҳласа уни эслайдир.
(13) Ҳурматланган саҳифалардадир.
(14) Олий қадардирлар, поклангандирлар.
(15) Элчи(фаришта)лар қўлларидадир.
(16) Улар ҳурматланган ва ўта яхшидирлар.
(17) (Кофир) инсонга лаънат бўлсин, унинг кофирлиги қандоқ шиддатли бўлди.
(18) Уни қайси нарсадан яратди?
(19) Нутфадан яратди. Уни яратди ва унни ўлчовли қилди.
(20) Сўнгра чиқиш йўлини осон қилди.
(21) Сўнгра ўлдирди ва қабрга киритди.
(22) Сўнгра қачон хоҳласа, уни қайта тирилтиради.
(23) Йўқ ундоқ эмас! У ўзига У зот қилган амрни бажармади.
(24) Инсон ўз таомига назар солсин.
(25) Албатта, Биз сувни роса қуйиб қўйдик.
(26) Сўнгра ерни ўзига хос ёрдик.
(27) Биз унда дон ўстириб қўйдик.
(28) Ва узум ва кўкларни ҳам.
(29) Ва зайтун ва хурмоларни ҳам.
(30) Ва тиғиз боғларни ҳам.
(31) Ва меваларни ва ўт-ўланларни ҳам.
(32) Сизларга ва чорваларингизга манфаат бўлсин, деб.
(33) Вақтики қулоқларни кар қилувчи овоз келса.
(34) У кунда киши қочадир; ўз ака-укасидан.
(35) Ва онаси ва отасидан.
(36) Ва хотини ва бола-чақасидан.
(37) У кунда улардан ҳар бир шахсни овора қилувчи ўз иши бор.
(38) У кунда порлоқ чеҳралар бор.
(39) Улар кулгу билан тўла, етган хушхабардан хурсанд.
(40) У кунда ғубор босган чеҳралар бор.
(41) Устини зулмат қоплаган.
(42) Улар, ана ўшалар, кофирлар ва фожирлардир.