عبس   سورة  : Abasa


سورة Sura   عبس   Abasa
عبس Abasa
عَبَسَ وَتَوَلَّىٰ (1) أَن جَاءَهُ الْأَعْمَىٰ (2) وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّىٰ (3) أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَىٰ (4) أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَىٰ (5) فَأَنتَ لَهُ تَصَدَّىٰ (6) وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ (7) وَأَمَّا مَن جَاءَكَ يَسْعَىٰ (8) وَهُوَ يَخْشَىٰ (9) فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ (10) كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ (11) فَمَن شَاءَ ذَكَرَهُ (12) فِي صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ (13) مَّرْفُوعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ (14) بِأَيْدِي سَفَرَةٍ (15) كِرَامٍ بَرَرَةٍ (16) قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَهُ (17) مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ (18) مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ (19) ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ (20) ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ (21) ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنشَرَهُ (22) كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ (23) فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ (24) أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا (25) ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا (26) فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا (27) وَعِنَبًا وَقَضْبًا (28) وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا (29) وَحَدَائِقَ غُلْبًا (30) وَفَاكِهَةً وَأَبًّا (31) مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ (32) فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ (33) يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ (34) وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ (35) وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ (36) لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ (37) وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ (38) ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ (39) وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ (40) تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ (41) أُولَٰئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ (42)
الصفحة Page 585
عبس Abasa
(1) Афтини буриштирди ва юз ўгирди.
(2) Кўзи кўр киши ҳузурига келганда.
(3) Қаердан биласан, эҳтимол, у покланар.
(4) Ёки насиҳат олар ва мавъиза унга манфаат берар.
(5) Аммо истиғно қилганга бўлса...
(6) Сен у томонга интиласан.
(7) У покланмаса, сени ҳеч ким маломат қилмас.
(8) Аммо ҳузурингга шошилиб келган.
(9) Ва (Аллоҳдан) қўрққан ҳолда бўлгандан эса...
(10) Бас, Сен ундан машғул бўласан.
(11) Йўқ! Албатта у(оят)лар эслатмадир.
(12) Ким хоҳласа уни эслайдир.
(13) Ҳурматланган саҳифалардадир.
(14) Олий қадардирлар, поклангандирлар.
(15) Элчи(фаришта)лар қўлларидадир.
(16) Улар ҳурматланган ва ўта яхшидирлар.
(17) (Кофир) инсонга лаънат бўлсин, унинг кофирлиги қандоқ шиддатли бўлди.
(18) Уни қайси нарсадан яратди?
(19) Нутфадан яратди. Уни яратди ва унни ўлчовли қилди.
(20) Сўнгра чиқиш йўлини осон қилди.
(21) Сўнгра ўлдирди ва қабрга киритди.
(22) Сўнгра қачон хоҳласа, уни қайта тирилтиради.
(23) Йўқ ундоқ эмас! У ўзига У зот қилган амрни бажармади.
(24) Инсон ўз таомига назар солсин.
(25) Албатта, Биз сувни роса қуйиб қўйдик.
(26) Сўнгра ерни ўзига хос ёрдик.
(27) Биз унда дон ўстириб қўйдик.
(28) Ва узум ва кўкларни ҳам.
(29) Ва зайтун ва хурмоларни ҳам.
(30) Ва тиғиз боғларни ҳам.
(31) Ва меваларни ва ўт-ўланларни ҳам.
(32) Сизларга ва чорваларингизга манфаат бўлсин, деб.
(33) Вақтики қулоқларни кар қилувчи овоз келса.
(34) У кунда киши қочадир; ўз ака-укасидан.
(35) Ва онаси ва отасидан.
(36) Ва хотини ва бола-чақасидан.
(37) У кунда улардан ҳар бир шахсни овора қилувчи ўз иши бор.
(38) У кунда порлоқ чеҳралар бор.
(39) Улар кулгу билан тўла, етган хушхабардан хурсанд.
(40) У кунда ғубор босган чеҳралар бор.
(41) Устини зулмат қоплаган.
(42) Улар, ана ўшалар, кофирлар ва фожирлардир.
 


اتصل بنا | الملكية الفكرية DCMA | سياسة الخصوصية | Privacy Policy | قيوم المستخدم

آيــــات - القرآن الكريم


© 2022