(98) ഏതെങ്കിലുമൊരു രാജ്യം വിശ്വാസം സ്വീകരിക്കുകയും, വിശ്വാസം അതിന് പ്രയോജനപ്പെടുകയും ചെയ്യാത്തതെന്ത്? യൂനുസിന്റെ ജനത ഒഴികെ. അവര് വിശ്വസിച്ചപ്പോള് ഇഹലോകജീവിതത്തിലെ അപമാനകരമായ ശിക്ഷ അവരില് നിന്ന് നാം നീക്കം ചെയ്യുകയും, ഒരു നിശ്ചിത കാലം വരെ നാം അവര്ക്ക് സൌഖ്യം നല്കുകയും ചെയ്തു.
(99) നിന്റെ രക്ഷിതാവ് ഉദ്ദേശിച്ചിരുന്നുവെങ്കില് ഭൂമിയിലുള്ളവരെല്ലാം ഒന്നിച്ച് വിശ്വസിക്കുമായിരുന്നു. എന്നിരിക്കെ ജനങ്ങള് സത്യവിശ്വാസികളാകുവാന് നീ അവരെ നിര്ബന്ധിക്കുകയോ?
(100) യാതൊരാള്ക്കും അല്ലാഹുവിന്റെ അനുമതിപ്രകാരമല്ലാതെ വിശ്വസിക്കാന് കഴിയുന്നതല്ല. ചിന്തിച്ചു മനസ്സിലാക്കാത്തവര്ക്ക് അല്ലാഹു നികൃഷ്ടത വരുത്തിവെക്കുന്നതാണ്.
(101) (നബിയേ,) പറയുക: ആകാശങ്ങളിലും ഭൂമിയിലും എന്തൊക്കെയാണുള്ളതെന്ന് നിങ്ങള് നോക്കുവിന്. വിശ്വസിക്കാത്ത ജനങ്ങള്ക്ക് ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളും താക്കീതുകളും എന്തുഫലം ചെയ്യാനാണ്?
(102) അപ്പോള് അവരുടെ മുമ്പ് കഴിഞ്ഞുപോയവരുടെ അനുഭവങ്ങള് പോലുള്ളതല്ലാതെ മറ്റുവല്ലതും അവര് കാത്തിരിക്കുകയാണോ? പറയുക: എന്നാല് നിങ്ങള് കാത്തിരിക്കുക. തീര്ച്ചയായും ഞാനും നിങ്ങളോടൊപ്പം കാത്തിരിക്കുന്നവരുടെ കൂട്ടത്തിലാണ്.
(103) പിന്നീട് നമ്മുടെ ദൂതന്മാരെയും വിശ്വസിച്ചവരെയും നാം രക്ഷപ്പെടുത്തുന്നു. അപ്രകാരം നമ്മുടെ മേലുള്ള ഒരു ബാധ്യത എന്ന നിലയില് നാം വിശ്വാസികളെ രക്ഷപ്പെടുത്തുന്നു.
(104) പറയുക: ജനങ്ങളേ, എന്റെ മതത്തെ സംബന്ധിച്ച് നിങ്ങള് സംശയത്തിലാണെങ്കില് (നിങ്ങള് മനസ്സിലാക്കുക;) അല്ലാഹുവിന് പുറമെ നിങ്ങള് ആരാധിക്കുന്നവരെ ഞാന് ആരാധിക്കുകയില്ല. പക്ഷെ നിങ്ങളെ മരിപ്പിക്കുന്നവനായ അല്ലാഹുവെ ഞാന് ആരാധിക്കുന്നു. സത്യവിശ്വാസികളുടെ കൂട്ടത്തിലായിരിക്കുവാനാണ് ഞാന് കല്പിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്.
(105) വക്രതയില്ലാത്തവനായിക്കൊണ്ട് നിന്റെ മുഖം മതത്തിന് നേരെയാക്കി നിര്ത്തണമെന്നും നീ ബഹുദൈവവിശ്വാസികളില് പെട്ടവനായിരിക്കരുതെന്നും (ഞാന് കല്പിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.)
(106) അല്ലാഹുവിന് പുറമെ നിനക്ക് ഉപകാരം ചെയ്യാത്തതും, നിനക്ക് ഉപദ്രവം ചെയ്യാത്തതുമായ യാതൊന്നിനോടും നീ പ്രാര്ത്ഥിക്കരുത്. നീ അപ്രകാരം ചെയ്യുന്ന പക്ഷം തീര്ച്ചയായും നീ അക്രമികളുടെ കൂട്ടത്തിലായിരിക്കും.