(40) അവരെ മുഴുവന് അവന് ഒരുമിച്ചുകൂട്ടുന്ന ദിവസം (ശ്രദ്ധേയമാകുന്നു.) എന്നിട്ട് അവന് മലക്കുകളോട് ചോദിക്കും: നിങ്ങളെയാണോ ഇക്കൂട്ടര് ആരാധിച്ചിരുന്നത് ?
(41) അവര് പറയും: നീ എത്ര പരിശുദ്ധന്! നീയാണ് ഞങ്ങളുടെ രക്ഷാധികാരി. അവരല്ല. എന്നാല് അവര് ജിന്നുകളെയായിരുന്നു ആരാധിച്ചിരുന്നത് അവരില് അധികപേരും അവരില് (ജിന്നുകളില്) വിശ്വസിക്കുന്നവരത്രെ.
(42) ആകയാല് അന്ന് നിങ്ങള്ക്ക് അന്യോന്യം ഉപകാരമോ ഉപദ്രവമോ ചെയ്യാന് കഴിവുണ്ടായിരിക്കുന്നതല്ല. അക്രമം ചെയ്തവരോട് നിങ്ങള് നിഷേധിച്ച് തള്ളിക്കൊണ്ടിരുന്ന ആ നരക ശിക്ഷ നിങ്ങള് ആസ്വദിച്ച് കൊള്ളുക. എന്ന് നാം പറയുകയും ചെയ്യും.
(43) നമ്മുടെ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങള് സ്പഷ്ടമായ നിലയില് അവര്ക്ക് വായിച്ചുകേള്പിക്കപ്പെട്ടാല് അവര് (ജനങ്ങളോട്) പറയും: നിങ്ങളുടെ പിതാക്കന്മാര് ആരാധിച്ച് വന്നിരുന്നതില് നിന്ന് നിങ്ങളെ തടയുവാന് ആഗ്രഹിക്കുന്ന ഒരാള് മാത്രമാണിത്. ഇത് കെട്ടിച്ചമച്ചുണ്ടാക്കിയ കള്ളം മാത്രമാണ് എന്നും അവര് പറയും. തങ്ങള്ക്ക് സത്യം വന്നുകിട്ടിയപ്പോള് അതിനെ പറ്റി അവിശ്വാസികള് പറഞ്ഞു: ഇത് സ്പഷ്ടമായ ജാലവിദ്യ മാത്രമാകുന്നു.
(44) അവര്ക്ക് പഠിക്കാനുള്ള വേദഗ്രന്ഥങ്ങളൊന്നും നാം അവര്ക്ക് നല്കിയിരുന്നില്ല. നിനക്ക് മുമ്പ് അവരിലേക്ക് ഒരു താക്കീതുകാരനെയും നാം നിയോഗിച്ചിരുന്നുമില്ല.
(45) ഇവര്ക്ക് മുമ്പുള്ളവരും നിഷേധിച്ച് തള്ളിയിട്ടുണ്ട്. അവര്ക്ക് നാം കൊടുത്തിരുന്നതിന്റെ പത്തിലൊന്നുപോലും ഇവര് നേടിയിട്ടില്ല. അങ്ങനെ നമ്മുടെ ദൂതന്മാരെ അവര് നിഷേധിച്ചു തള്ളി. അപ്പോള് എന്റെ രോഷം എങ്ങനെയുള്ളതായിരുന്നു!
(46) നീ പറയുക: ഞാന് നിങ്ങളോട് ഒരു കാര്യം മാത്രമേ ഉപദേശിക്കുന്നുള്ളൂ. അല്ലാഹുവിന് വേണ്ടി നിങ്ങള് ഈരണ്ടു പേരായോ ഒറ്റയായോ നില്ക്കുകയും എന്നിട്ട് നിങ്ങള് ചിന്തിക്കുകയും ചെയ്യണമെന്ന് നിങ്ങളുടെ കൂട്ടുകാരന്ന് (മുഹമ്മദ് നബി (സ)ക്ക്) യാതൊരു ഭ്രാന്തുമില്ല. ഭയങ്കരമായ ശിക്ഷയുടെ മുമ്പില് നിങ്ങള്ക്കു താക്കീത് നല്കുന്ന ആള് മാത്രമാകുന്നു അദ്ദേഹം.
(47) നീ പറയുക: നിങ്ങളോട് ഞാന് വല്ല പ്രതിഫലവും ആവശ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടെങ്കില് അത് നിങ്ങള്ക്ക് വേണ്ടിതന്നെയാകുന്നു. എനിക്കുള്ള പ്രതിഫലം അല്ലാഹുവിങ്കല് നിന്ന് മാത്രമാകുന്നു. അവന് എല്ലാകാര്യത്തിനും സാക്ഷിയാകുന്നു.
(48) തീര്ച്ചയായും എന്റെ രക്ഷിതാവ് സത്യത്തെ ഇട്ടുതരുന്നു. (അവന്) അദൃശ്യകാര്യങ്ങള് നല്ലവണ്ണം അറിയുന്നവനാകുന്നു.