(171) നാം പര്വ്വതത്തെ അവര്ക്കു മീതെ ഒരു കുടയെന്നോണം ഉയര്ത്തി നിര്ത്തുകയും അതവരുടെ മേല് വീഴുക തന്നെ ചെയ്യുമെന്ന് അവര് വിചാരിക്കുകയും ചെയ്ത സന്ദര്ഭം ഓര്ക്കുക. (നാം പറഞ്ഞു:) നാം നിങ്ങള്ക്ക് നല്കിയത് മുറുകെപിടിക്കുകയും, അതിലുള്ളത് നിങ്ങള് ഓര്മിക്കുകയും ചെയ്യുക. നിങ്ങള് സൂക്ഷ്മത പാലിക്കുന്നവരായേക്കാം.
(172) നിന്റെ രക്ഷിതാവ് ആദം സന്തതികളില് നിന്ന്, അവരുടെ മുതുകുകളില് നിന്ന് അവരുടെ സന്താനങ്ങളെ പുറത്ത് കൊണ്ട് വരികയും, അവരുടെ കാര്യത്തില് അവരെ തന്നെ അവന് സാക്ഷി നിര്ത്തുകയും ചെയ്ത സന്ദര്ഭം (ഓര്ക്കുക.) (അവന് ചോദിച്ചു:) ഞാന് നിങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവല്ലയോ? അവര് പറഞ്ഞു: അതെ, ഞങ്ങള് സാക്ഷ്യം വാഹിച്ചിരിക്കുന്നു. തീര്ച്ചയായും ഞങ്ങള് ഇതിനെപ്പറ്റി ശ്രദ്ധയില്ലാത്തവരായിരുന്നു. എന്ന് ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്പിന്റെ നാളില് നിങ്ങള് പറഞ്ഞേക്കും എന്നതിനാലാണ് (അങ്ങനെ ചെയ്തത്.)
(173) അല്ലെങ്കില് മുമ്പ് തന്നെ ഞങ്ങളുടെ പൂര്വ്വപിതാക്കള് അല്ലാഹുവോട് പങ്കചേര്ത്തിരുന്നു. ഞങ്ങള് അവര്ക്കു ശേഷം സന്തതിപരമ്പരകളായി വന്നവര് മാത്രമാണ്. എന്നിരിക്കെ ആ അസത്യവാദികള് പ്രവര്ത്തിച്ചതിന്റെ പേരില് നീ ഞങ്ങളെ നശിപ്പിക്കുകയാണോ എന്ന് നിങ്ങള് പറഞ്ഞേക്കും എന്നതിനാല്.
(174) അപ്രകാരം നാം തെളിവുകള് വിശദമായി വിവരിക്കുന്നു. അവര് മടങ്ങിയേക്കാം.
(175) നാം നമ്മുടെ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങള് നല്കിയിട്ട് അതില് നിന്ന് ഊരിച്ചാടുകയും, അങ്ങനെ പിശാച് പിന്നാലെ കൂടുകയും, എന്നിട്ട് ദുര്മാര്ഗികളുടെ കൂട്ടത്തിലാവുകയും ചെയ്ത ഒരുവന്റെ വൃത്താന്തം നീ അവര്ക്ക് വായിച്ചുകേള്പിച്ചു കൊടുക്കുക.
(176) നാം ഉദ്ദേശിച്ചിരുന്നുവെങ്കില് അവ (ദൃഷ്ടാന്തങ്ങള്) മൂലം അവന്ന് ഉയര്ച്ച നല്കുമായിരുന്നു. പക്ഷെ, അവന് ഭൂമിയലേക്ക് (അത് ശാശ്വതമാണെന്ന ഭാവേന) തിരിയുകയും അവന്റെ തന്നിഷ്ടത്തെ പിന്പറ്റുകയുമാണ് ചെയ്തത്. അപ്പോള് അവന്റെ ഉപമ ഒരു നായയുടെത് പോലെയാകുന്നു. നീ അതിനെ ആക്രമിച്ചാല് അത് നാവ് തൂക്കിയിടും. നീ അതിനെ വെറുതെ വിട്ടാലും അത് നാവ് തൂക്കിയിടും. അതാണ് നമ്മുടെ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങള് നിഷേധിച്ച് തള്ളിയവരുടെ ഉപമ. അതിനാല് (അവര്ക്ക്) ഈ കഥ വിവരിച്ചുകൊടുക്കൂ. അവര് ചിന്തിച്ചെന്ന് വരാം.
(177) നമ്മുടെ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളെ നിഷേധിച്ച് തള്ളുകയും, സ്വദേഹങ്ങള്ക്ക് തന്നെ ദ്രോഹം വരുത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയും ചെയ്ത ആളുകളുടെ ഉപമ വളരെ ചീത്ത തന്നെ.
(178) അല്ലാഹു ഏതൊരാളെ നേര്വഴിയിലാക്കുന്നുവോ അവനാണ് സന്മാര്ഗം പ്രാപിക്കുന്നവന്. അവന് ആരെ പിഴവിലാക്കുന്നുവോ അവരാണ് നഷ്ടം പറ്റിയവര്.