(64) അദ്ദേഹം (പിതാവ്) പറഞ്ഞു: അവന്റെ സഹോദരന്റെ കാര്യത്തില് മുമ്പ് ഞാന് നിങ്ങളെ വിശ്വസിച്ചത് പോലെയല്ലാതെ അവന്റെ കാര്യത്തില് നിങ്ങളെ എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാനാകുമോ? എന്നാല് അല്ലാഹുവാണ് നല്ലവണ്ണം കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്നവന്. അവന് കരുണയുള്ളവരില് ഏറ്റവും കാരുണികനാകുന്നു.
(65) അവര് അവരുടെ സാധനങ്ങള് തുറന്നുനോക്കിയപ്പോള് തങ്ങളുടെ ചരക്കുകള് തങ്ങള്ക്ക് തിരിച്ചുനല്കപ്പെട്ടതായി അവര് കണ്ടെത്തി. അവര് പറഞ്ഞു: ഞങ്ങളുടെ പിതാവേ, നമുക്കിനി എന്തുവേണം? നമ്മുടെ ചരക്കുകള് ഇതാ നമുക്ക് തന്നെ തിരിച്ചുനല്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. (മേലിലും) ഞങ്ങള് ഞങ്ങളുടെ കുടുംബത്തിന് ആഹാരം കൊണ്ട് വരാം. ഞങ്ങളുടെ സഹോദരനെ ഞങ്ങള് കാത്തുകൊള്ളുകയും ചെയ്യാം. ഒരു ഒട്ടകത്തിന് വഹിക്കാവുന്ന അളവ് ഞങ്ങള്ക്ക് കൂടുതല് കിട്ടുകയും ചെയ്യും. കുറഞ്ഞ ഒരു അളവാകുന്നു അത്.
(66) അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: തീര്ച്ചയായും നിങ്ങള് അവനെ എന്റെ അടുക്കല് കൊണ്ട് വന്നുതരുമെന്ന് അല്ലാഹുവിന്റെ പേരില് എനിക്ക് ഉറപ്പ് നല്കുന്നത് വരെ ഞാനവനെ നിങ്ങളുടെ കുടെ അയക്കുകയില്ല തന്നെ. നിങ്ങള് (ആപത്തുകളാല്) വലയം ചെയ്യപ്പെടുന്നുവെങ്കില് ഒഴികെ. അങ്ങനെ അവരുടെ ഉറപ്പ് അദ്ദേഹത്തിന് അവര് നല്കിയപ്പോള് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: അല്ലാഹു നാം പറയുന്നതിന് മേല്നോട്ടം വഹിക്കുന്നവനാകുന്നു.
(67) അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: എന്റെ മക്കളേ, നിങ്ങള് ഒരേ വാതിലിലൂടെ പ്രവേശിക്കാതെ വ്യത്യസ്ത വാതിലുകളിലൂടെ പ്രവേശിക്കുക. അല്ലാഹുവിങ്കല് നിന്നുണ്ടാകുന്ന യാതൊന്നും നിങ്ങളില് നിന്ന് തടുക്കുവാന് എനിക്കാവില്ല. വിധികര്ത്തൃത്വം അല്ലാഹുവിന് മാത്രമാകുന്നു. അവന്റെ മേല് ഞാന് ഭരമേല്പിക്കുന്നു. അവന്റെ മേല് തന്നെയാണ് ഭരമേല്പിക്കുന്നവര് ഭരമേല്പിക്കേണ്ടത്.
(68) അവരുടെ പിതാവ് അവരോട് കല്പിച്ച വിധത്തില് അവര് പ്രവേശിച്ചപ്പോള് അല്ലാഹുവിങ്കല് നിന്നുണ്ടാകുന്ന യാതൊന്നും അവരില് നിന്ന് തടുക്കുവാന് അദ്ദേഹത്തിന് കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല. യഅ്ഖൂബിന്റെ മനസ്സിലുണ്ടായിരുന്ന ഒരു ആവശ്യം അദ്ദേഹം നിറവേറ്റി എന്ന് മാത്രം. നാം അദ്ദേഹത്തിന് പഠിപ്പിച്ചുകൊടുത്തിട്ടുള്ളതിനാല് തീര്ച്ചയായും അദ്ദേഹം അറിവുള്ളവന് തന്നെയാണ്. പക്ഷെ മനുഷ്യരില് അധികപേരും അറിയുന്നില്ല.
(69) അവര് യൂസുഫിന്റെ അടുത്ത് കടന്ന് ചെന്നപ്പോള് അദ്ദേഹം തന്റെ സഹോദരനെ തന്നിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു. എന്നിട്ട് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: തീര്ച്ചയായും ഞാന് തന്നെയാണ് നിന്റെ സഹോദരന്. ആകയാല് അവര് (മൂത്ത സഹോദരന്മാര്) ചെയ്ത് വരുന്നതിനെപ്പറ്റി നീ ദുഃഖിക്കേണ്ടതില്ല.