(54) ഞങ്ങളുടെ ദൈവങ്ങളില് ഒരാള് നിനക്ക് എന്തോ ദോഷബാധ ഉളവാക്കിയിരിക്കുന്നു എന്ന് മാത്രമാണ് ഞങ്ങള്ക്ക് പറയാനുള്ളത്. ഹൂദ് പറഞ്ഞു: നിങ്ങള് പങ്കാളികളായി ചേര്ക്കുന്ന യാതൊന്നുമായും എനിക്ക് ബന്ധമില്ല എന്നതിന് ഞാന് അല്ലാഹുവെ സാക്ഷി നിര്ത്തുന്നു. (നിങ്ങളും) അതിന്ന് സാക്ഷികളായിരിക്കുക.
(55) അല്ലാഹുവിന് പുറമെ. അതുകൊണ്ട് നിങ്ങളെല്ലാവരും കൂടി എനിക്കെതിരില് തന്ത്രം പ്രയോഗിച്ച് കൊള്ളുക. എന്നിട്ട് നിങ്ങള് എനിക്ക് ഇടതരികയും വേണ്ട.
(56) എന്റെയും നിങ്ങളുടെയും രക്ഷിതാവായ അല്ലാഹുവിന്റെ മേല് ഞാനിതാ ഭരമേല്പിച്ചിരിക്കുന്നു. യാതൊരു ജന്തുവും അവന് അതിന്റെ നെറുകയില് പിടിക്കുന്ന (നിയന്ത്രിക്കുന്ന) തായിട്ടില്ലാതെയില്ല. തീര്ച്ചയായും എന്റെ രക്ഷിതാവ് നേരായ പാതയിലാകുന്നു.
(57) ഇനി നിങ്ങള് പിന്തിരിഞ്ഞ് കളയുകയാണെങ്കില്, ഞാന് നിങ്ങളുടെ അടുത്തേക്ക് അയക്കപ്പെട്ടത് ഏതൊരു കാര്യവുമായിട്ടാണോ അത് ഞാന് നിങ്ങള്ക്ക് എത്തിച്ചുതന്നിട്ടുണ്ട്. നിങ്ങളല്ലാത്ത ഒരു ജനതയെ എന്റെ രക്ഷിതാവ് പകരം കൊണ്ടുവരുന്നതുമാണ്. അവന്ന് യാതൊരു ഉപദ്രവവും വരുത്താന് നിങ്ങള്ക്കാവില്ല. തീര്ച്ചയായും എന്റെ രക്ഷിതാവ് എല്ലാ കാര്യവും സംരക്ഷിച്ച് പോരുന്നവനാകുന്നു.
(58) നമ്മുടെ കല്പന വന്നപ്പോള് ഹൂദിനെയും അദ്ദേഹത്തോടൊപ്പം വിശ്വസിച്ചവരെയും നമ്മുടെ കാരുണ്യം കൊണ്ട് നാം രക്ഷിച്ചു. കഠിനമായ ശിക്ഷയില് നിന്ന് നാം അവരെ രക്ഷപ്പെടുത്തി.
(59) അതാണ് ആദ് ജനത. തങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവിന്റെ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളെ അവര് നിഷേധിക്കുകയും, അവന്റെ ദൂതന്മാരെ അവര് ധിക്കരിക്കുകയും, മര്ക്കടമുഷ്ടിക്കാരായ എല്ലാ സ്വേച്ഛാധിപതികളുടെയും കല്പന അവന് പിന്പറ്റുകയും ചെയ്തു.
(60) ഈ ഐഹികജീവിതത്തിലും ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്പിന്റെ നാളിലും ശാപം അവരുടെ പിന്നാലെ അയക്കപ്പെട്ടു. ശ്രദ്ധിക്കുക: തീര്ച്ചയായും ആദ് ജനത തങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവിനോട് നന്ദികേട് കാണിച്ചിരിക്കുന്നു. ശ്രദ്ധിക്കുക: ഹൂദിന്റെ ജനതയായ ആദിന് നാശം!
(61) ഥമൂദ് ജനതയിലേക്ക് അവരുടെ സഹോദരനായ സ്വാലിഹിനെയും (നാം നിയോഗിക്കുകയുണ്ടായി.) അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: എന്റെ ജനങ്ങളേ, നിങ്ങള് അല്ലാഹുവെ ആരാധിക്കുക. നിങ്ങള്ക്ക് അവനല്ലാതെ യാതൊരു ദൈവവുമില്ല. അവന് നിങ്ങളെ ഭൂമിയില് നിന്ന് സൃഷ്ടിച്ച് വളര്ത്തുകയും നിങ്ങളെ അവിടെ അധിവസിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു. ആകയാല് നിങ്ങള് അവനോട് പാപമോചനം തേടുകയും, എന്നിട്ട് അവനിലേക്ക് ഖേദിച്ചുമടങ്ങുകയും ചെയ്യുക. തീര്ച്ചയായും എന്റെ രക്ഷിതാവ് അടുത്തു തന്നെയുള്ളവനും (പ്രാര്ത്ഥനക്ക്) ഉത്തരം നല്കുന്നവനുമാകുന്നു.
(62) അവര് പറഞ്ഞു: സ്വാലിഹേ, ഇതിനു മുമ്പ് നീ ഞങ്ങള്ക്കിടയില് അഭിലഷണീയനായിരുന്നു. ഞങ്ങളുടെ പിതാക്കന്മാര് ആരാധിച്ചു വരുന്നതിനെ ഞങ്ങള് ആരാധിക്കുന്നതില് നിന്ന് നീ ഞങ്ങളെ വിലക്കുകയാണോ? നീ ഞങ്ങളെ ക്ഷണിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുന്ന കാര്യത്തെപ്പറ്റി ഞങ്ങള് അവിശ്വാസജനകമായ സംശയത്തിലാണ്.