(131) എന്നാല് അവര്ക്കൊരു നന്മ വന്നാല് അവര് പറയുമായിരുന്നു: നമുക്ക് അര്ഹതയുള്ളത് തന്നെയാണിത്. ഇനി അവര്ക്ക് വല്ല തിന്മയും ബാധിച്ചുവെങ്കിലോ അത് മൂസായുടെയും കൂടെയുള്ളവരുടെയും ശകുനപ്പിഴയാണ് എന്നാണവര് പറഞ്ഞിരുന്നത്. അല്ല, അവരുടെ ശകുനം അല്ലാഹുവിന്റെ പക്കല് തന്നെയാകുന്നു. പക്ഷെ അവരില് അധികപേരും മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല.
(132) അവര് പറഞ്ഞു: ഞങ്ങളെ മായാജാലത്തില് പെടുത്താന് വേണ്ടി ഏതൊരു ദൃഷ്ടാന്തവുമായി നീ ഞങ്ങളുടെ അടുത്ത് വന്നാലും ഞങ്ങള് നിന്നെ വിശ്വസിക്കാന് പോകുന്നില്ല.
(133) വെള്ളപ്പൊക്കം, വെട്ടുകിളി, പേന്, തവളകള്, രക്തം എന്നിങ്ങനെ വ്യക്തമായ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങള് അവരുടെ നേരെ നാം അയച്ചു. എന്നിട്ടും അവര് അഹങ്കരിക്കുകയും കുറ്റവാളികളായ ജനതയായിരിക്കുകയും ചെയ്തു.
(134) ശിക്ഷ അവരുടെ മേല് വന്നുഭവിച്ചപ്പോള് അവര് പറഞ്ഞു: ഹേ; മൂസാ, നിന്റെ രക്ഷിതാവ് നിന്നോട് ചെയ്തിട്ടുള്ള കരാര് മുന്നിര്ത്തി ഞങ്ങള്ക്ക് വേണ്ടി അവനോട് നീ പ്രാര്ത്ഥിക്കുക. ഞങ്ങളില് നിന്ന് ഈ ശിക്ഷ അകറ്റിത്തരുന്ന പക്ഷം ഞങ്ങള് നിന്നെ വിശ്വസിക്കുകയും, ഇസ്രായീല് സന്തതികളെ നിന്റെ കൂടെ ഞങ്ങള് അയച്ചു തരികയും ചെയ്യുന്നതാണ്; തീര്ച്ച.
(135) എന്നാല് അവര് എത്തേണ്ടതായ ഒരു അവധിവരെ നാം അവരില് നിന്ന് ശിക്ഷ അകറ്റികൊടുത്തപ്പോള് അവരതാ വാക്ക് ലംഘിക്കുന്നു.
(136) അപ്പോള് നാം അവരുടെ കാര്യത്തില് ശിക്ഷാനടപടി എടുത്തു. അങ്ങനെ അവരെ നാം കടലില് മുക്കിക്കളഞ്ഞു. അവര് നമ്മുടെ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളെ നിഷേധിച്ചുകളയുകയും അവയെപ്പറ്റി അശ്രദ്ധരായിരിക്കുകയും ചെയ്തതിന്റെ ഫലമത്രെ അത്.
(137) അടിച്ചൊതുക്കപ്പെട്ടിരുന്ന ആ ജനതയ്ക്ക്, നാം അനുഗ്രഹിച്ച, കിഴക്കും പടിഞ്ഞാറുമുള്ള ഭൂപ്രദേശങ്ങള് നാം അവകാശപ്പെടുത്തികൊടുക്കുകയും ചെയ്തു. ഇസ്രായീല് സന്തതികളില്, അവര് ക്ഷമിച്ചതിന്റെ ഫലമായി നിന്റെ രക്ഷിതാവിന്റെ ഉത്തമമായ വചനം നിറവേറുകയും, ഫിര്ഔനും അവന്റെ ജനതയും നിര്മിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നതും, അവര് കെട്ടി ഉയര്ത്തിയിരുന്നതും നാം തകര്ത്ത് കളയുകയും ചെയ്തു.