(105) സത്യത്തോടുകൂടിയാണ് നാം അത് (ഖുര്ആന്) അവതരിപ്പിച്ചത്. സത്യത്തോട് കൂടിത്തന്നെ അത് അവതരിക്കുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു. സന്തോഷവാര്ത്ത അറിയിക്കുന്നവനും താക്കീത് നല്കുന്നവനുമായിക്കൊണ്ടല്ലാതെ നിന്നെ നാം അയച്ചിട്ടില്ല.
(106) നീ ജനങ്ങള്ക്ക് സാവകാശത്തില് ഓതികൊടുക്കേണ്ടതിനായി ഖുര്ആനിനെ നാം (പല ഭാഗങ്ങളായി) വേര്തിരിച്ചിരിക്കുന്നു. നാം അതിനെ ക്രമേണയായി ഇറക്കുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു.
(107) (നബിയേ,) പറയുക: നിങ്ങള് ഇതില് (ഖുര്ആനില്) വിശ്വസിച്ച് കൊള്ളുക. അല്ലെങ്കില് വിശ്വസിക്കാതിരിക്കുക. തീര്ച്ചയായും ഇതിന് മുമ്പ് (ദിവ്യ) ജ്ഞാനം നല്കപ്പെട്ടവരാരോ അവര്ക്ക് ഇത് വായിച്ചുകേള്പിക്കപ്പെട്ടാല് അവര് പ്രണമിച്ച് കൊണ്ട് മുഖം കുത്തി വീഴുന്നതാണ്.
(108) അവര് പറയും: ഞങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവ് എത്ര പരിശുദ്ധന്! തീര്ച്ചയായും ഞങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവിന്റെ വാഗ്ദാനം നടപ്പിലാക്കപ്പെടുന്നതു തന്നെയാകുന്നു.
(109) അവര് കരഞ്ഞുകൊണ്ട് മുഖം കുത്തി വീഴുകയും അതവര്ക്ക് വിനയം വര്ദ്ധിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യും.
(110) (നബിയേ,) പറയുക: നിങ്ങള് അല്ലാഹു എന്ന് വിളിച്ചുകൊള്ളുക. അല്ലെങ്കില് റഹ്മാന് എന്ന് വിളിച്ചുകൊള്ളുക. ഏതു തന്നെ നിങ്ങള് വിളിക്കുകയാണെങ്കിലും അവന്നുള്ളതാകുന്നു ഏറ്റവും ഉല്കൃഷ്ടമായ നാമങ്ങള്. നിന്റെ പ്രാര്ത്ഥന നീ ഉച്ചത്തിലാക്കരുത്. അത് പതുക്കെയുമാക്കരുത്. അതിന്നിടയിലുള്ള ഒരു മാര്ഗം നീ തേടിക്കൊള്ളുക.
(111) സന്താനത്തെ സ്വീകരിച്ചിട്ടില്ലാത്തവനും, ആധിപത്യത്തില് പങ്കാളിയില്ലാത്തവനും നിന്ദ്യതയില് നിന്ന് രക്ഷിക്കാന് ഒരു രക്ഷകന് ആവശ്യമില്ലാത്തവനുമായ അല്ലാഹുവിന് സ്തുതി! എന്ന് നീ പറയുകയും അവനെ ശരിയാംവണ്ണം മഹത്വപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുക.
الكهف Al-Kahf
(1) തന്റെ ദാസന്റെ മേല് വേദഗ്രന്ഥമവതരിപ്പിക്കുകയും, അതിന് ഒരു വക്രതയും വരുത്താതിരിക്കുകയും ചെയ്ത അല്ലാഹുവിന് സ്തുതി.
(2) ചൊവ്വായ നിലയില്. തന്റെപക്കല് നിന്നുള്ള കഠിനമായ ശിക്ഷയെപ്പറ്റി താക്കീത് നല്കുവാനും, സല്കര്മ്മങ്ങള് പ്രവര്ത്തിക്കുന്ന സത്യവിശ്വാസികള്ക്ക് ഉത്തമമായ പ്രതിഫലമുണ്ട് എന്ന് സന്തോഷവാര്ത്ത അറിയിക്കുവാനും വേണ്ടിയത്രെ അത്.
(3) അത് (പ്രതിഫലം) അനുഭവിച്ച് കൊണ്ട് അവര് എന്നെന്നും കഴിഞ്ഞുകൂടുന്നതായിരിക്കും.
(4) അല്ലാഹു സന്താനത്തെ സ്വീകരിച്ചിരിക്കുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞവര്ക്ക് താക്കീത് നല്കുവാന് വേണ്ടിയുമാകുന്നു.