(121) അവര് പറഞ്ഞു: ലോകരക്ഷിതാവില് ഞങ്ങളിതാ വിശ്വസിച്ചിരിക്കുന്നു.
(122) മൂസായുടെയും ഹാറൂന്റെയും രക്ഷിതാവില്.
(123) ഫിര്ഔന് പറഞ്ഞു: ഞാന് നിങ്ങള്ക്ക് അനുവാദം നല്കുന്നതിന് മുമ്പ് നിങ്ങള് വിശ്വസിച്ചിരിക്കുകയാണോ? ഈ നഗരത്തിലുള്ളവരെ ഇവിടെ നിന്ന് പുറത്താക്കാന് വേണ്ടി നിങ്ങളെല്ലാം കൂടി ഇവിടെ വെച്ച് നടത്തിയ ഒരു ഗൂഢതന്ത്രം തന്നെയാണിത്. അതിനാല് വഴിയെ നിങ്ങള് മനസ്സിലാക്കിക്കൊള്ളും.
(124) നിങ്ങളുടെ കൈകളും കാലുകളും എതിര്വശങ്ങളില് നിന്നായി ഞാന് മുറിച്ചുകളയുക തന്നെ ചെയ്യും. പിന്നെ നിങ്ങളെ മുഴുവന് ഞാന് ക്രൂശിക്കുകയും ചെയ്യും; തീര്ച്ച.
(125) അവര് പറഞ്ഞു: തീര്ച്ചയായും ഞങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവിങ്കലേക്കാണല്ലോ ഞങ്ങള് തിരിച്ചെത്തുന്നത്.
(126) ഞങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവിന്റെ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങള് ഞങ്ങള്ക്ക് വന്നപ്പോള് ഞങ്ങള് അത് വിശ്വസിച്ചു എന്നത് മാത്രമാണല്ലോ നീ ഞങ്ങളുടെ മേല് കുറ്റം ചുമത്തുന്നത്. ഞങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവേ, ഞങ്ങളുടെ മേല് നീ ക്ഷമ ചൊരിഞ്ഞുതരികയും, ഞങ്ങളെ നീ മുസ്ലിംകളായിക്കൊണ്ട് മരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യേണമേ.
(127) ഫിര്ഔന്റെ ജനതയിലെ പ്രമാണിമാര് പറഞ്ഞു: ഭൂമിയില് കുഴപ്പമുണ്ടാക്കുവാനും, താങ്കളേയും താങ്കളുടെ ദൈവങ്ങളേയും വിട്ടുകളയുവാനും താങ്കള് മൂസായെയും അവന്റെ ആള്ക്കാരെയും (അനുവദിച്ച്) വിടുകയാണോ? അവന് (ഫിര്ഔന്) പറഞ്ഞു: നാം അവരുടെ (ഇസ്രായീല്യരുടെ) ആണ്മക്കളെ കൊന്നൊടുക്കുകയും, അവരുടെ സ്ത്രീകളെ ജീവിക്കാന് വിടുകയും ചെയ്യുന്നതാണ്. തീര്ച്ചയായും നാം അവരുടെ മേല് സര്വ്വാധിപത്യമുള്ളവരായിരിക്കും.
(128) മൂസാ തന്റെ ജനങ്ങളോട് പറഞ്ഞു: നിങ്ങള് അല്ലാഹുവോട് സഹായം തേടുകയും ക്ഷമിക്കുകയും ചെയ്യുക. തീര്ച്ചയായും ഭൂമി അല്ലാഹുവിന്റെതാകുന്നു. അവന്റെ ദാസന്മാരില് നിന്ന് അവന് ഉദ്ദേശിക്കുന്നവര്ക്ക് അവന് അത് അവകാശപ്പെടുത്തികൊടുക്കുന്നു. പര്യവസാനം ധര്മ്മനിഷ്ഠ പാലിക്കുന്നവര്ക്ക് അനുകൂലമായിരിക്കും.
(129) അവര് പറഞ്ഞു: താങ്കള് ഞങ്ങളുടെ അടുത്ത് (ദൂതനായി) വരുന്നതിന്റെ മുമ്പും, താങ്കള് ഞങ്ങളുടെ അടുത്ത് വന്നതിന് ശേഷവും ഞങ്ങള് മര്ദ്ദിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുകയാണ്. അദ്ദേഹം (മൂസാ) പറഞ്ഞു: നിങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവ് നിങ്ങളുടെ ശത്രുവിനെ നശിപ്പിക്കുകയും, ഭൂമിയില് നിങ്ങളെ അവന് അനന്തരാവകാശികളാക്കുകയും ചെയ്തേക്കാം. എന്നിട്ട് നിങ്ങള് എങ്ങനെ പ്രവര്ത്തിക്കുന്നുവെന്ന് അവന് നോക്കുന്നതാണ്.
(130) ഫിര്ഔന്റെ ആള്ക്കാരെ (വരള്ച്ചയുടെ) കൊല്ലങ്ങളും, വിളകളുടെ കമ്മിയും കൊണ്ട് നാം പിടികൂടുകയുണ്ടായി; അവര് ചിന്തിച്ച് മനസ്സിലാക്കുവാന് വേണ്ടി.