(19) ആകാശങ്ങളും ഭൂമിയും അല്ലാഹു ശരിയായ ക്രമത്തിലാണ് സൃഷ്ടിച്ചിട്ടുള്ളതെന്ന് നീ കണ്ടില്ലേ? അവന് ഉദ്ദേശിക്കുന്ന പക്ഷം നിങ്ങളെ അവന് നീക്കം ചെയ്യുകയും, ഒരു പുതിയ സൃഷ്ടിയെ അവന് കൊണ്ട് വരികയും ചെയ്യുന്നതാണ്.
(20) അല്ലാഹുവെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അത് ഒരു വിഷമകരമായ കാര്യമല്ല.
(21) അവരെല്ലാവരും അല്ലാഹുവിങ്കലേക്ക് പുറപ്പെട്ട് വന്നിരിക്കുകയാണ്. അപ്പോഴതാ ദുര്ബലര് അഹങ്കരിച്ചിരുന്നവരോട് പറയുന്നു: തീര്ച്ചയായും ഞങ്ങള് നിങ്ങളുടെ അനുയായികളായിരുന്നല്ലോ. ആകയാല് അല്ലാഹുവിന്റെ ശിക്ഷയില് നിന്ന് അല്പമെങ്കിലും നിങ്ങള് ഞങ്ങളില് നിന്ന് ഒഴിവാക്കിത്തരുമോ? അവര് (അഹങ്കരിച്ചിരുന്നവര്) പറയും: അല്ലാഹു ഞങ്ങളെ നേര്വഴിയിലാക്കിയിരുന്നെങ്കില് ഞങ്ങള് നിങ്ങളെയും നേര്വഴിയിലാക്കുമായിരുന്നു. നമ്മെ സംബന്ധിച്ചേടത്തോളം നാം ക്ഷമകേട് കാണിച്ചാലും ക്ഷമിച്ചാലും ഒരു പോലെയാകുന്നു. നമുക്ക് യാതൊരു രക്ഷാമാര്ഗവുമില്ല.
(22) കാര്യം തീരുമാനിക്കപ്പെട്ട് കഴിഞ്ഞാല് പിശാച് പറയുന്നതാണ്. തീര്ച്ചയായും അല്ലാഹു നിങ്ങളോട് ഒരു വാഗ്ദാനം ചെയ്തു. സത്യവാഗ്ദാനം. ഞാനും നിങ്ങളോട് വാഗ്ദാനം ചെയ്തു. എന്നാല് നിങ്ങളോട് (ഞാന് ചെയ്ത വാഗ്ദാനം) ഞാന് ലംഘിച്ചു. എനിക്ക് നിങ്ങളുടെ മേല് യാതൊരു അധികാരവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഞാന് നിങ്ങളെ ക്ഷണിച്ചു. അപ്പോള് നിങ്ങളെനിക്ക് ഉത്തരം നല്കി എന്ന് മാത്രം. ആകയാല്, നിങ്ങള് എന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്തേണ്ട, നിങ്ങള് നിങ്ങളെത്തന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്തുക. എനിക്ക് നിങ്ങളെ സഹായിക്കാനാവില്ല. നിങ്ങള്ക്ക് എന്നെയും സഹായിക്കാനാവില്ല. മുമ്പ് നിങ്ങള് എന്നെ പങ്കാളിയാക്കിയിരുന്നതിനെ ഞാനിതാ നിഷേധിച്ചിരിക്കുന്നു. തീര്ച്ചയായും അക്രമകാരികളാരോ അവര്ക്കാണ് വേദനയേറിയ ശിക്ഷയുള്ളത്.
(23) വിശ്വസിക്കുകയും സല്കര്മ്മങ്ങള് പ്രവര്ത്തിക്കുകയും ചെയ്തവര് താഴ്ഭാഗത്ത് കൂടി അരുവികള് ഒഴുകുന്ന സ്വര്ഗത്തോപ്പുകളില് പ്രവേശിപ്പിക്കപ്പെടുന്നതാണ്. അവരുടെ രക്ഷിതാവിന്റെ അനുമതിപ്രകാരം അവരതില് നിത്യവാസികളായിരിക്കും. അവര്ക്ക് അവിടെയുള്ള അഭിവാദ്യം സലാം ആയിരിക്കും.
(24) അല്ലാഹു നല്ല വചനത്തിന് എങ്ങനെയാണ് ഉപമ നല്കിയിരിക്കുന്നത് എന്ന് നീ കണ്ടില്ലേ? (അത്) ഒരു നല്ല മരം പോലെയാകുന്നു. അതിന്റെ മുരട് ഉറച്ചുനില്ക്കുന്നതും അതിന്റെ ശാഖകള് ആകാശത്തേക്ക് ഉയര്ന്ന് നില്ക്കുന്നതുമാകുന്നു.