(11) അവരോട് അവരിലേക്കുള്ള ദൈവദൂതന്മാര് പറഞ്ഞു: ഞങ്ങള് നിങ്ങളെപ്പോലെയുള്ള മനുഷ്യന്മാര് തന്നെയാണ്. എങ്കിലും, അല്ലാഹു തന്റെ ദാസന്മാരില് നിന്ന് താന് ഉദ്ദേശിക്കുന്നവരോട് ഔദാര്യം കാണിക്കുന്നു. അല്ലാഹുവിന്റെ അനുമതി പ്രകാരമല്ലാതെ നിങ്ങള്ക്ക് യാതൊരു തെളിവും കൊണ്ട് വന്ന് തരാന് ഞങ്ങള്ക്കാവില്ല. അല്ലാഹുവിന്റെ മേലാണ് വിശ്വാസികള് ഭരമേല്പിക്കേണ്ടത്.
(12) അല്ലാഹു ഞങ്ങളെ ഞങ്ങളുടെ വഴികളില് ചേര്ത്ത് തന്നിരിക്കെ അവന്റെ മേല് ഭരമേല്പിക്കാതിരിക്കാന് ഞങ്ങള്ക്കെന്തു ന്യായമാണുള്ളത്? നിങ്ങള് ഞങ്ങളെ ദ്രോഹിച്ചതിനെപ്പറ്റി ഞങ്ങള് ക്ഷമിക്കുക തന്നെ ചെയ്യും. അല്ലാഹുവിന്റെ മേലാണ് ഭരമേല്പിക്കുന്നവരെല്ലാം ഭരമേല്പിക്കേണ്ടത്.
(13) അവിശ്വാസികള് തങ്ങളിലേക്കുള്ള ദൈവദൂതന്മാരോട് പറഞ്ഞു: ഞങ്ങളുടെ നാട്ടില് നിന്ന് നിങ്ങളെ ഞങ്ങള് പുറത്താക്കുക തന്നെ ചെയ്യും. അല്ലാത്ത പക്ഷം നിങ്ങള് ഞങ്ങളുടെ മതത്തിലേക്ക് തിരിച്ചുവന്നേ തീരു. അപ്പോള് അവര്ക്ക് (ആ ദൂതന്മാര്ക്ക്) അവരുടെ രക്ഷിതാവ് സന്ദേശം നല്കി. തീര്ച്ചയായും നാം ആ അക്രമികളെ നശിപ്പിക്കുക തന്നെ ചെയ്യും.
(14) അവര്ക്കു ശേഷം നിങ്ങളെ നാം നാട്ടില് അധിവസിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതാണ്. എന്റെ സ്ഥാനത്തെ ഭയപ്പെടുകയും, എന്റെ താക്കീതിനെ ഭയപ്പെടുകയും ചെയ്തവര്ക്കുള്ളതാണ് ആ അനുഗ്രഹം.
(15) അവര് (ആ ദൂതന്മാര്) വിജയത്തിനായി (അല്ലാഹുവോട്) അപേക്ഷിച്ചു. ഏത് ദുര്വാശിക്കാരനായ സര്വ്വാധിപതിയും പരാജയപ്പെടുകയും ചെയ്തു.
(16) അവന്റെ പിന്നാലെ തന്നെയുണ്ട് നരകം. ചോരയും ചലവും കലര്ന്ന നീരില് നിന്നായിരിക്കും അവന്ന് കുടിക്കാന് നല്കപ്പെടുന്നത്.
(17) അതവന് കീഴ്പോട്ടിറക്കാന് ശ്രമിക്കും. അത് തൊണ്ടയില് നിന്ന് ഇറക്കാന് അവന്ന് കഴിഞ്ഞേക്കുകയില്ല. എല്ലായിടത്ത് നിന്നും മരണം അവന്റെ നേര്ക്ക് വരും. എന്നാല് അവന് മരണപ്പെടുകയില്ല താനും. അതിന്റെ പിന്നാലെ തന്നെയുണ്ട് കഠോരമായ വേറെയും ശിക്ഷ.
(18) തങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവിനെ നിഷേധിച്ചവരെ, അവരുടെ കര്മ്മങ്ങളെ ഉപമിക്കാവുന്നത് കൊടുങ്കാറ്റുള്ള ഒരു ദിവസം കനത്ത കാറ്റടിച്ചു പാറിപ്പോയ വെണ്ണീറിനോടാകുന്നു. അവര് പ്രവര്ത്തിച്ചുണ്ടാക്കിയതില് നിന്ന് യാതൊന്നും അനുഭവിക്കാന് അവര്ക്ക് സാധിക്കുന്നതല്ല. അത് തന്നെയാണ് വിദൂരമായ മാര്ഗഭ്രംശം.